Tok, açın halinden nasıl anlasın?

Meclis önünde kurulan sahneden toplanan kalabalığa seslenen öfke seline kapılmış insanların ülke gerçeklerinden uzak olduklarına bir kez daha şahit olduk.
Öfkeye neden olan başlık, beş bin TL üzerinde maaş çeken devlet çalışanlarından ve de emeklisinden yapılan hayat pahalılığı kesintileri. 
Haklı oldukları tek bir taraf var o da devletin şeffaf olmayışı.
Ödenmeyen hayat pahalılıklarının nerelerde harcandığı! 
Daralmadan dolayı devlet gelirlerinde yaşanan düşüşlere rağmen istihdamların durmayışı. 
Sırtını devlete dayamış bu insanlar üç aydır alamadıkları hayat pahalılığına rağmen evlerine aş götürebiliyorlar. 
Bunlara karşın özel sektörde çalışan, iş tutan insanlar aç! 
Siftah yapamadan kepenk kapatan insanlarımızın sayısı her geçen gün çoğalıyor. Üstelik vatandaşı adeta haraca kesmiş pozisyondaki Elektrik Kurumu harcanan elektriğin parasının her ay ödenmesini istiyor. İş yapamayan dükkândaki elektrikle çalışan cihazlar, buzdolapları da kapatılamayacağına göre, elektrik sayacının ibresi döndükçe vatandaşın canı yanıyor!
Kamuda örgütlü sendikaların tok açın halinden anlamaz olduğunu kanıtlarcasına yapılan kesintilerin peşine düşmesi, hele sağlıkta örgütlü sendikanın böylesi pandemi döneminde greve gitmesi kabul edilebilecek bir hareket olmadı.
Pandemiden en çok etkilenen ve ekonomi dünyamızın iki ayağından biri olan turizm çalışanlarının açlıkla pençeleştiği açlık çadırını ziyaret eden HP protesto mitinginden yorgun düşmüş sendika başkanlarının “kazanız mübarek olsun” sözde dilekleri, o insanlara yapılabilecek en büyük yanlış olmuştur.
Bir tarafta üç aydır % 10’luk hayat pahalılığını kaybedenlerin sokaklara taşan eylemleri, yeri göğü inleten “HP hakkımız, söke, söke alırız” sesleri, bir diğer tarafta bir yıla yakın zamandan beri gelirinin %100’üne yakınını kaybeden binlerce vatandaş.
Geçmişte yazdığım makalelerimde de dillendirmeye çalıştım! 
Bizi yönetenler tarafından toplum, devletten maaş çekenler ve maaş çekmeyenler olarak iki farklı sınıfa ayrılmıştır. 
Geçtiğimiz gün devletten bir şekilde maaş çekenler üç aydan beridir %10’luk HP ödeneğini alamadıkları için sokaklara dökülmüşlerdir.
Kendilerine göre haklı nedenleri muhakkak ki vardır ancak komşusu açken tok yatanın vicdanı nasıl sızlamaz, işte buna şaşarım!
Söz konusu altı sendikanın, %10’luk HP ödeneklerinin kriz atlatılana kadar özelde çalışanlara verilmesi ancak bu uygulamanın kapalı kapılar arkasındaki hesaplamalarla değil, hesap verilebilirliği ön planda tutularak yapılması talebi ile sokaklara dökülmelerini beklerdim. 
Ne acıdır ki gerçek mağduriyeti yaşamakta olan büyük çoğunluk suskun beklemektedir. Ancak bilinmelidir ki bu uygulama toplumda telafisi mümkün olmayan derin yaraları da beraberinde getirecektir!