Cinsiyetçilik veya dincilik yaptığım sanılmasın… İkisinden de olabildiğince uzak durmaya çalışırım ama çocukluğumun “peygamber gibi adamdır” deyişini anımsamadan edemedim…
Dünyada giderek artan bir “ahlak” veya “ahlaksızlık” sorunu var: Kimse sözünde durmuyor; kendini olduğunu gibi göstermiyor… Hedefler başka, söylemler başka… Elektronik, bilişim v.s. derken ince ayarlı üç kağıtlar da çoğaldı. Ne olup bittiğini anlamak bile zorlaştı.
Ama toplumlar ahlaksız yaşayamaz… Dinler de bunun içim icat edilmiştir. Herhangi bir dine inandığını düşünmediğim felsefe hocası Ahmet Aslan’ın bir videosunda “Toplumların dinsiz yaşayamayacağı” anlamında sözler ettiğini izlemiştim. Din dediğimiz, bizi bir arada tutan veya tutmasını beklediğimiz ortak değer yargılarımız veya toplumsal inanışlarımız değil midir?
Bunun en basit örnekleri hırsızlık ve yalandır… Çocukluğumuzda bize ilk öğretilen şey, hırsızlık yapmamak ve yalan söylememektir.
Artık öyle değil galiba ama… Çocuklara öğretmeye çalışsak bile bu konuda iyi birer örnek olamadığımız gün gibi ortadadır. İslam dinine büyük bir sadakat ile bağlı olduğunu ileri sürenleri izlediğiniz zaman yalan ve hırsızlığın sıradan olaylar haline geldiğini görebilirsiniz. Belki başka dinin sadık izleyicileri de öyledir, bilmiyorum! Belli ki din, insanları belli bir ahlak sistemine bağlamak konusunda yetersiz kalmaya başlamıştır.
ABD Başkanı Biden’ın çeşitli suçlardan yargılanarak mahkum olmuş oğlunu affetmesi, davranışları ile topluma yol gösterici olması gereken politikacılardaki bozulmanın da çok ileri boyutlara vardığının göstergesi oldu. Yetkisi olsa bile kimse ABD Başkanı’nın af yetkisini oğlunu affetmek için kullanacağını düşünmemişti herhalde…
Bir bir yıkılıyor! Ahlak abidesi olması gereken kişiler, “kötü örnek” olmaya başladılar. Kurallara uymayan polisler, kamu kaynaklarını soyan kamu görevlileri, sözünde durmayan ve kazanmak için olmayacak vaatlerde bulunmaktan çekinmeyen politikacılar…
KKTC’den örnek vermedim… Gerek yoktur! Etrafımıza şöyle bir bakmamız bile çocukluğumuzda “peygamber gibi adam” diyerek örnek gösterilen kişilerden eser kalmadığını ve ahlaksızlıkları özellikle makam ve güç sahibi insanların yaptığını görmek için yeterli olacaktır.
“Demokrasi” diyoruz da demokrasinin çalışabilmesi için seçecek olanların öncelikle ahlaklı ve sözüne güvenilir insanları diğerlerinden ayırt etmesini öğrenmesi gerektiğini unutuyoruz.
Unuttuğumuz bir şey daha olabilir: Ahlaklı yöneticilere sahip olmak için ahlaklı insanlar gerekiyor. Onlar da azalmış olabilir!
Kim bilir; ahlakın değişme zamanı gelmiş de olabilir!
Ahlak normları eskimiş olabilir. Ahlaksızlık ise başlıca sorun haline gelecek gibi görünüyor…