Türkiye’de açıklanan Orta Vadeli Plan, ne yazık ki beklenen etkiyi yaratmadı. Piyasalardaki temel göstergeler bir yana, Türkiye’nin önde gelen ekonomistlerinin OVP ile ilgili paylaşımları bu güvenin neden sağlamadığını yeterince anlatıyor. Plan, enflasyona karşı mücadelede yapılması öngörülenleri sıralamaktan daha çok, “pembe tablolar” olarak değerlendirilmesi gereken hedefler ile doludur. Enflasyon düşecek, üretim artacak v.s. Yakın geçmişte en yüksek makam tarafından yapılan bütün açıklamaların fos çıkmış olması, yeni OVP’ye güven duyulmamasının başlıca nedenidir.
Zaten iktidar zayıflıklarını dikkate almayan bir iletişim stratejisi takip ediyor. Eskiden verilen vaatlerin tutulamamasının nedenleri açık bir şekilde ortaya konulmadan güven sağlamanın zor olacağını herkes gibi onlar da biliyor ama yaklaşan yerel seçimler, “Faiz neden enflasyon sonuçtur yaklaşımımız hatalıydı” veya “yüksek enflasyon ile kalkınma olamayacağını anladık” türünden kabullenmeleri engelliyor. Erdoğan ve arkadaşları sahneye çıkıp, “Para bastık; cebinizdeki parayı kendi önümüze topladık ve sonra geri sizlere dağıtarak seçim kazandık” diyecek durumda değillerdir tabii…
Türkiye’nin bugünlerde yaşadığı en büyük zorluk, geçmiş iki yılın hesabını açıklıkla verememektir. Bu, ekonomik olmaktan daha çok siyasi bir zorluktur ve aşılması da mümkün görülmemektedir. Türkiye, 2023 seçimlerinin kazanılabilmesi için iktidar tarafından kurulan kumpasın bedelini iki yıl boyunca çok ağır olarak ödemiştir ama bu ödeme süreci halen daha kapanmamıştır; ödemeye devam edecektir.
Bu arada Türkiye’ye en büyük desteğin Dünya Bankası’ndan geldiğini görmezlikten gelmemek gerekiyor. Dünya Bankası Türkiye Ülke Direktörü Humberto Lopez, Türkiye ekonomisini istikrara kavuşturacak politikaların uygulanmasında Türkiye'ye eşlik etmeye kararlı olduklarını belirterek Türkiye’ye verilecek kaynağın 35 milyar USD’a kadar çıkabileceğini açıkladı. Kaynağın büyüklüğü bir tarafa Dünya Bankası gibi özel yatırım fonları tarafından dikkatle izlenen bir kurumun verdiği politik destek, Türkiye’nin “arayıp da bulamadığı” niteliktedir. Dünya Bankası’nın desteği, ekonomi yönetimi siyasi baskılardan kurtulup dünyanın anlayacağı dilden konuşur ve onların beklediği düzenlemeleri yaparsa Türkiye’deki kamuoyu önderlerinin desteğini alabileceğini de kanıtlıyor aslında.
Kimse Türkiye’nin batmasını istemez! Türkiye’deki iktidar, etrafında düşmanlar görme alışkanlığını bırakır, kendi icadı teorileri kanıtlama sevdasını terk eder, gerçekçi ve herkesin anlayabileceği politikalar peşinde koşarsa aşamayacağı sorun yoktur.
Türkiye kendi kazdığı kuyuda debelenip duruyor. Yardım edilmeye ihtiyacı var ama yardımları kabul etmekte sorun yaşıyor. Bu sorunu aşarsa halk da, iktidar da rahatlamış olacak.
Dünya Bankası Türkiye Direktörü Lopez’in Türkiye’de verdikleri destekleri açıklarken kararlılıklarını da dile getirmesi önemli görülmeli. Türkiye, kendisine yardım edilmesine fırsat vermeli.