Dün akşam gece yarısını büyük bir sürpriz ile karşıladık. Atatürk Havaalanı’ndan ayrılışında “verin AB üyeliğini, alın İsveç’in NATO üyeliğini” tadında bir açıklama yapan Türkiye Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın konuşmasının şifrelerini çözmeye çalışırken Erdoğan’ın İsveç’in NATO üyeliğini kabul ettiği haberi ile karşılaştık.
Erdoğan’ın Türkiye’den ayrılmadan yaptığı açıklama iyiydi doğrusu; iyimserlik yaratıyordu. Erdoğan’ın sözlerinin arkasında durmaya kalkışsa Türkiye, Avrupa Birliği yolunda yeni adımlar atmak zorunda kalacak; kalıcı değilse bile geçici olarak hukukun üstünlüğünü tanıyacaktı. Kim bilir; belki Kavala bile hapisten çıkabilecek, insanlar hak aramak için mahkemelere başvurabilecekti…
Bütün bu iyimserlik ancak 8-10 saat sürdü. Öğle saatlerinde İstanbul’dan ayrılan Erdoğan, Vilnius’e vardıktan sonra NATO Genel Sekreteri ve İsveç Başbakanı ile el sıkıştı ve İsveç’in NATO’ya girişine onay verdi.
Buna karşı aldığı bazı şeyler de var tabii… Nasıl olacak bilmiyoruz ama İsveç, Türkiye’nin PKK’ya karşı mücadelesine ve AB’ye üye olmasına destek verecekmiş…
PKK’nın İsveç’teki örtük faaliyetleri daha büyük baskı altına alınabilse bile İsveç yurttaşlarının Kürt sorununa bakışı değiştirilebilir mi? Sanmıyorum…
Avrupa Birliği üyesi adaylığı 1999 Helsinki Zirvesi’nde resmileşmiş bulunan Türkiye, kendisi istekli olduğu ve gereklerini yerine getirdiği takdirde AB üyeliği yolunda ilerleyebilecektir. Türkiye istemedikten ve gereklerini yerine getirmedikten sonra İsveç Türkiye’yi desteklemek için ne yapabilir ki? Hiçbir şey…
10 Temmuz 2023 tarihinde saat 14.00 sıralarında yayılan umut rüzgarı, akşam 23:00 sularında yerini tam bir şaşkınlığa bıraktı. Aklımızda tek bir soru takılı kaldı: Erdoğan ne aldı ki, İsveç’in NATO üyeliğine evet dedi?
Ne dediğini Anadolu Ajansı’nın videosundan hala daha izleyebiliyoruz. Ne yaptığını NATO Genel Sekreteri bütün açıklığı ile anlattı. Peki ama ne aldı?
Kimilerine göre bu işin sırrı, bir süre önce Reuters Haber Ajansı’nın Bilal Erdoğan ile ilgili yayınladığı ama Türkiye’de erişim engeli getirilen haber ile ilgilidir.
Daha diplomatik değerlendirmeler Türkiye’nin ABD’den almak istediği F16 savaş uçakları ve yenileme kitleri ile ilgili olacaktır. Türkiye’nin savaş kabiliyetini koruyabilmesi için buna çok ama çok ihtiyacı var. Belki de bu nedenle İsveç’in NATO üyeliğine pek bir karşılık alamadan evet demek zorunda kalmıştır.
Geçmişte bunlara benzer işlerle iştigal etmiş kişilerin yorumlarını dinledikçe, batı basınında yazılacakları okudukça daha farklı fikirler de geliştirebiliriz tabii…
Şimdilik söylenebilecek olan şudur: Türkiye’nin kalıcı düşmanları veya dostları olmadığı gibi arkasından koştuğu çıkarları ve hedefleri de yoktur! Türkiye, Erdoğan’ın iktidarını korumak için yapılmasının zorunlu olduğuna inandığı hareketlere göre yönetilmektedir.
Seçim döneminde Kılıçdaroğlu’na karşı kullanılmak üzere şeytanlaştırılan İsveç’in NATO üyeliği “hop” diyerek kabul edildi.