Cumhurbaşkanlığı seçimi de sonuçlandı; Erdoğan yerinde kaldı… Şimdi kimin hangi göreve getirileceği konuşuluyor.
Türkiye bakımından bu görevlendirme süreci, özellikle ekonomiyi ilgilendirmektedir. Batı ülkelerindeki fon yöneticilerine güven verecek, verecekleri parayı faiziyle birlikte geri alabileceklerinin güvencesini oluşturacak bir görev dağılımı yapılırsa kaynak temininin kolaylaşabileceği beklentisi var… Bu durum elbette Kıbrıslı Türkleri de yakından etkileyecektir ama Kıbrıslı Türkler dikkatlerini bundan daha fazla, “Kıbrıs işlerinin kime bağlanacağı” üzerinde toplamış görünüyor. “Kıbrıs işleri” denildiği zaman, Kıbrıs sorununa ilişkin politikadan veya Türkiye’nin KKTC’ye mali yardım yapmasından daha fazla Ankara’daki “sorumlunun” Lefkoşa’da destek vereceği kişilerin kimler olabileceği anlaşılıyor.
Ne yazık ki gerçek durum da budur. Daha şimdiden kulis faaliyetleri hızlanmış görünüyor. Kimisi, Kılıçdaroğlu’nun Erdoğan’dan daha fazla oy almasını gerekçe yaparak Ünal Üstel’e karşı kulis faaliyeti yürütüyor ve kendilerinin bu oranları tersine çevirebileceğini anlatmaya çalışıyor; kimisi Tatar’ın yetersizliklerinden söz ederek gelecek seçimde onun yerine aday olmanın zeminini oluşturmaya gayret ediyor.
Bunlar UBP içinde yaşanıyor. Tabii, Ankara’daki yeni ekibin KKTC’deki muhalefetle, özellikle de Ana Muhalefet Partisi CTP ve onun başkanı Tufan Erhürman ile ilişki kurmak isteyip istemeyeceği de tartışma konuları arasında yer alıyor. UBP’liler böyle bir ilişki kurulmasını beklemediklerinden rekabeti CTP veya Erhürman ile değil, kendi aralarında sürdürmeyi tercih edecek gibi görünüyorlar.
Türkiye’deki seçim sonuçları ne yazık ki Kuzey Kıbrıs’taki iç dinamikleri neredeyse tamamen yok etmiş görünüyor. Kimse, artan enflasyona karşı ne yapmak gerektiğini konuşmuyor. Döviz kurlarının yükselmesi her zaman için önemli olmuştu ama artık buna “kaçınılamaz bir kader” gibi bakılıyor.
CTP içinde tam olarak ne konuşuluyor bilmiyorum. Sanırım onlar da, Ankara’daki yeni şekillenmenin kendilerini olumsuz yönde etkileyeceğinin farkındadırlar. Somut konuşmaktan çok soyut ifadelerle zamanın getireceklerini görmeyi bekliyorlar.
Artık KKTC’de siyasetin gündeminde tek bir soru var: Ankara kimi ister? İstediği kişiyi desteklemek için ne yapacak?
İşte Türkiye’deki seçim bizi bu kadar yakından etkilemiştir. Şimdi işi gücü bıraktık, Ankara’yı izlemeye başladık.
Başbakan Üstel’in görevine devam edip edemeyeceği, UBP içi dengelerden daha çok Ankara’daki gelişmelerle ilgili görülüyor. Bu yorumların yapılması bile KKTC’deki demokrasinin niteliğini göstermeye yetiyor!