Tarım zevkli ve hoş olmasına karşın, en zor ve riskli mesleklerden biri olması nedeniyle, bütün dünyada devletler tarafından desteklenmektedir.
Ülkemizde de tarım kesimine devletimizin kısıtlı olanaklarına rağmen önemli parasal destek sağladığı inkar edilemeyen bir gerçektir.
Son yıllarda tarımsal üretimin her dalında olumsuzluklar yaşanması, üretimdeki azalma ve bazı ürünlerin teminindeki sıkıntılar, tarım kesiminin yeniden yapılandırılmasının gerektiğini gösterir.
Ülkemizin küçük ve nüfusumuzun da az olması nedeniyle üretim ile tüketimin kendi haline bırakılması ve arz ile talep dengesinin kendiliğinden oluşmasını beklemek doğru olamaz.
Bu nedenle çok kısıtlı olan su ve toprak kaynaklarımızın, en kazançlı ve doğru bir şekilde kullanılabilmesi için, devlet öncülük yapmalıdır.
Bu amaçla ülke genelinde üretim planlaması yapılmalı ve teşvik edici parasal yardımlar ile özendirilmelidir.
Üretimin lokomotifi pazarlama olduğuna göre, yerel gereksinim ile ihracat yapabileceğimiz pazarların talebini dikkate alarak üretimimizi planlamalıyız.
Devletin üreticilere yaptığı maddi yardımlar da, belirlenecek hedeflere ulaşılmasının sağlanması amacı ile verilmelidir.
Yerel ihtiyaç için gerekli olmayan, ihracat edilemeyen ürünlerin devletin para vererek üretilmesini teşvik etmesi, boşuna kaynak savurganlığıdır.
Doğru olan, yerel piyasada ihtiyaç duyulan ve ihraç edilme olanağına sahip ürünlerin yetiştirilmesini özendirip teşvik etmektir
Ayrıca , ülke ve üretici için kazançlı olmayan üretimin devlet yardımları sayesinde zorla sürdürülmesinin de hiçbir yararı yoktur.
Hele keçi sürüsünü ormanlara salıveren ve doğayı tahrip ederek hayvancılık yapan kişilere, bir de devletin destek sağlaması zararlı bir uygulamadır.
Başkalarının tarım arazilerini otlak olarak kullanan, merası olmayan, yem bitkisi üretmeyen, arpa ve kesif yem satın alarak sağlıksız barınaklarda hayvancılık yapanlara da maddi destek verilmesi, yararlı olmayıp, sadece kötü uygulamanın sürdürülmesine yardımcı olur.
Yerel et sıkıntısının ortadan kaldırılması için, devlet yardımları ile, çağdaş tekniğe uygun besiciliğin daha cazip duruma getirilmesi ve yaygınlaşması sağlanmalıdır.
Bu amaçla devletin gerekli organizasyonlar ile atık sular ile yem bitkileri yetiştiriciliği özendirilip teşvik edilmelidir.
Kuru tarım alanlarında, yağış azlığı dikkate alınarak, buğdaydan çok hayvancılığın gereksiniminin karşılanmasına dönük arpa ve baklagil yem bitkileri ile hasıl üretimi teşvik edilmeli .
Ayrıca iç piyasada değerlendirilmesi kolay olan badem, harup, kayısı, zeytin üretimi subvansiyonlarla özendirilmeli.
Öte yandan sulu tarımda da, yerel piyasa talepleri ile ihracat olanakları dikkate alınarak üretim yönlendirilmelidir.
Tuzlu suların değerlendirilmesi bakımından, erkenci Enginar üretimi desteklenip teşvik edilmelidir.
Ayrıca Son dış ve iç piyasada çok rağbet gören ve ülkemizin her yerinde doğal olarak yetişen Gappar üretilmesi desteklenip teşvik edilmelidir.