Et sorununa çare üretilmeli

Güneyde kilosu yaklaşık 40 TL (5.90 ile 6.80 Euro) olan kuzu etinin, KKTC’de 80 TL dolayında satılması, birçok Türk tüketicinin güneye yönelmesine sebep oluyor. Güneye gitmeyen, gitme olanağı olmayanlar da yerli eti, iki misli fiyata alarak mağdur ediliyor.
Hükümet KKTC’deki et fiyatlarının yüksek olması sorunu karşısında pasif ve seyirci kalmak yerine, çözüm üretmeli.
Güneyden et temin edilmesi, yerel üretimin talebi yeterince karşılayamadığı ve buna bağlı olarak da fiyatların arttığını gösterir.
Bu nedenle hükümet et arzındaki yetersizliği bertaraf etmek ve fiyatları makul düzeye indirmek için, kısa vadeli önlem olarak resmi kanaldan et ithaline izin vermeli.
Kuşkusuz hayvan üreticilerinin et ithaline karşı olduğu ve hükümetin de tepkilerden çekindiği için et ithaline izin vermediği biliniyor.
Ancak vatandaşların bireysel olarak güneyden et alması ve kaçak olarak et temini, zaten gayri resmi olarak ülkemize et ithal edilmesi demektir.
Üstelik tüketicilerin güneyden et alması, KKTC’deki et satışlarının azalmasına, KKTC hükümetinin vergi kaybına ve güneydeki esnafın desteklenmesine sebep olmaktadır.
Ayrıca kaçak olarak uygunsuz koşullarda güneyden et temin edilmesi, ciddi sağlık sorunlarına zemin hazırlayabilmesi bakımından çok sakıncalıdır.
Bu nedenle fiyat dengelemesi için hükümetin resmi yoldan et ithaline, izin vermesi isabetli olacaktır.
Halen güneydeki hayvancılığın bize göre daha iyi durumda olmasına rağmen, yıllardan beri donmuş ve taze et ithal edilmekte ve piyasa rahatlatılmaktadır.
Bu nedenle KKTC hükümeti de, bizden çok daha düşük maliyetle et üretme olanağına sahip olan ülkelerden, bir miktar et ithaline izin vermeli.
Doğruyu söylemek gerekirse, kurak iklim koşullarımız nedeniyle, hayvancılıkta üretim harcamalarını yabancı ülkelerle rekabet edebilecek derecede düşürmek mümkün değildir.
Çünkü KKTC’de kurak iklimimiz nedeniyle, yılın büyük bir kısmında meralarda yeşil ot yoktur. Yeşil ot yetiştirmek için de yeterli suyumuz yoktur. Bu nedenle, hayvanlar para harcanarak elde edilen dane ve kuru ot ile besleniyor.
KKTC’de bizim yıl boyunca yem satın alarak hayvancılık yapmamıza karşın, yağışlı ülkelerde, yeşil otun bol olduğu meralarda düşük maliyetle besicilik yapılmaktadır.
Ayrıca KKTC de hayvancılık yapan bazı üreticiler, dane ve kuru ot ihtiyacını yetiştirmek yerine, satın alarak karşılamaktadır. Böylece üretim maliyeti daha da artmaktadır.
Her şeye rağmen hayvancılıkta bazı önlemler alarak üretim maliyetlerinin sınırlı da olsa bir miktar azaltılması mümkündür.
Bu amaçla atık sular ile yem bitkisi yetiştirilmesi sağlanmalı. Ayrıca çeşitli yöntemlerle hayvancılar, dane yem ve yeşil-kuru ot gereksinimlerini kendilerinin yetiştirmesi için özendirilmeli ve teşvik edilmeli.
Kuşkusuz dünyanın tüm uygar ülkelerinde, tarımsal üretim ile hayvancılık, hükümetler tarafından çeşitli yardımlarla desteklenmektedir. KKTC’de de tarım üreticilerine, kıt olanaklara rağmen maddi destek yapılır.
Fakat ekonomik olmadığı kanıtlanan tarım ve hayvancılık kollarının yaşatılması için yapılan desteklerde ölçünün kaçırılmaması gerekir. 
Et ve hayvansal ürünler, halkımızın sağlıklı beslenmesi bakımından çok önemelidir. Bu nedenle bir yandan çeşitli yöntemlerle yerel üretim maliyetleri azaltmalı, öte yandan da resmi kanallardan et ithaline izin verilmelidir.