KKTC’nin günlük işlerine iyice bakınız...
Kim ne yapıyor, ne işlerle uğraşıyor...
Yetkililer ne yapıyor, kurum ve kuruluşlar ne üretiyor?..
Kamudakiler nasıl vakit geçiriyor?..
Ülkenin gündemini ‘ne tür’ oyuncuklar meşgul ediyor...
Bunlara iyice bakınız...
Efendim; KKTC hükümeti ‘halkın sağlığını düşünerek’, elektrik santralleri için ithal edilen akaryakıtta kükürt oranını yüzde 3’ten bire çekmiş...
Kötü mü yapmış?..
Kesinlikle hayır...
Peki buna neden gerek duymuş?..
Devletin yönettiği Elektrik Kurumu’na bağlı Teknecik Santrali’ne filtre takılmadığı için...
Bölgede canlı ne varsa tümünü zehirleyen Teknecik için bugüne kadar filtre alamayan devlet; hiç olmazsa kükürt oranı düşük olan yakıt ithalini zorunlu kılmış...
Tekrar etmekte fayda var...
İyi yapmış...
Ancak; KIB-TEK dışındaki Aksa, bu karar öncesinde yakıt siparişini vermiş...
Ayrıca santralinde filtresi var...
Ona son bir kez izin vermek varken; ülkenin bir anda ‘karanlıkta kalacağını’ yaymak ve panik havası yaratmak ne kadar doğru?..
Bu halk zaten bunalımda...
Kıbrıs sorununun ne şekilde çözüleceğini bilemiyor?..
Güzelyurt’ta, Yeşilırmak’ta, Vadili’de, Paşaköy’de, Elye’de oturan insanlar uyku uyuyamıyor...
Narenciye dalında, patates toprağın altında kaldı, üretici perişan...
Rus uçağı düştü; turizmciyi korkular aldı...
Kamu görevlisi 13’üncü maaşı alamayınca borça gömüldü...
Bunların tümü psikolojik travma için yeterli değil mi?..
Öyleyse; psikolojik travma yaşayan insanları bir de elektrikle korkutmayalım...
Bundan 4 yıl önce Rum’a elektrik satabileceğini iddia eden KIB-TEK, dünkü fırsattan yararlanarak anında “Gerekirse güneyden elektrik satın alacağız” demeye başladı...
Bir de müjde verdi:
“Ama fiyatı 5 kuruş daha yüksek olacak...”
Helal olsun...
Beş kuruştan mı korkacağız?..
Asla...
Zamlara, devalüasyonlara alışmış bir millet paradan korkmaz da; yılbaşından bu yana güneye bağımlılığa doğru ilerlemek düşündürücüdür...
İsrail’den, güneye elektrik
Elektrik konusunu gündeme almışken, çok önemli bir habere dikkat çekelim...
Güney Kıbrıs, deniz altından döşenecek kablolarla İsrail’den elektrik almayı kabul etti...
Anası değil, babası değil...
Öyleyse neden bunu yapıyor?..
Elbette önemli nedenleri var...
Birincisi, daha düşük maliyet...
İkincisi ‘stratejik işbirliğini’ geliştirmek...
Üstelik, Kıbrıs’ın güneyine gidecek olan elektrik, daha sonra yine deniz altı kablolarla önce Girit’e, sonra Yunanistan’a ulaştırılacak...
Böylece ‘stratejik ortaklar’ elekrikle bağlanmış olacak...
Bunları görebiliyor, değerlendirebiliyor muyuz?..
Bunlara bakarak; deniz altından döşenen borularla bizlere suyu getiren Türkiye’nin önemini anlayabiliyor muyuz?..
Suya ilaveten yine deniz altından geçecek kablolarla Türkiye’den elektrik gelmesinin önemini, hiç olmazsa İsrail-Güney Kıbrıs-Yunanistan ‘stratejik ortalığından’ sonra kavrayabiliyor muyuz?..
Bu soruların yanıtını verecek yürekli siyasiler aranıyor...
Cesareti olan çıksın er meydanına...
okur 9 Yıl Önce
olmaz bizde türkiyeden gelen ne olursa istemeyiz derler. borulardan isterse altın aksın