Şarkı sözleriyle bugünkü halimiz

Ülkemiz küçük olsa bile hem devletin, hem belediyelerin tiyatrosu var…
Olmasın mı?..
Elbette olmalı…
Tümü özgür olsun…
Senede bir, iki; oldu da bitti…
Herkesi mutlu etmek de bir sanattır…
Senfoni orkestraları, klasikler, Türk Sanat Müziği koroları, devletin, belediyelerin ve özel kişilerin…
Olmasın mı?..
Olsun tabi ki…
Ambargolar altında tutulan bir ülkecikte kendimiz çalıp, kendimiz oynamayacağız da kimler çalıp oynayacak?..
Düşmanlar çatlasın, patlasın…
Hepsinden fazlasıyla olacak…
Hiç kimse, bir başkasına karışmayacak…
İsteyen yazacak, isteyen oynayacak…
Baktın ki; birileri ayak sürtüyor, al eline kalemi başla boyamaya…
Bak ardından kimler gelecek kimler…
Devrimin sesleri yükselecek…
Hiç işe gitmeden aylık maaşı garantileyen sendikacılar başı çekecek…
Zaten yapacak iş de yok…
Her Allah’ın günü grev yapacak değiller ya…
Bir gün Kıbrıs sorunu; çözüm, barış, ileri…
Bir başka gün demokrasi, devrim için mücadele…
Nasıl olsa ülkede bolluk var…
Esnaf aşırı satışlardan şaha kalkmış!..
Mahkemelerin bakacağı dava kalmamış!..
Poliste erken emeklilik dönemi başlamış!..
O yüzden Afrodit’in cennet adasında hepimiz zil takıp oynayacağız…
Oyunu becerenler hep ön sıralarda olacak…
Beceremeyenler oynamasa da olur…
Oynama şıkıdım şıkıdım…
Ah ne acayipsin sen…
Baktın ki özelde çalışanlar halinden şikayetçi…
İkide bir 1500’lerden söz edip, 11 Ekim’e kadar oyalayıver…
Ondan sonrası 11 değil mi?..
Aferin işte böyle…
Ama 11’den sonra 12 gelecek…
Koltuğu hafife alma…
Kim daha çok bağırıyor, daha çok oynuyorsa onun safında kal…
Devir; iş yapmama devri…
Devir sırt okşamasını becerenlerin devri…
Devire ayak uydurmak devrime ayak uydurmak demektir…
Ateşkes altında yaşadığına bakma…
Kapanan sınır kapılarıyla uğraşma…
Kaçak araçları yakalayıp, yandaşları kızdırma…
Görecek günler var daha…
Aldırma gönül aldırma…