Kuzey Irak ve sonrasında Katalanların bağımsızlık referandumu dünyanın gündemini meşgul etmeye devam ediyor...
Tanırlar, tanımazlar ayrı mesele...
Destek veya tepki görmek de ayrı mesele...
Ancak ortada yaşanan gerçekler var...
Özellikle Katalanların, silahların gölgesinde sandık başına giderek gelecekleriyle ilgili tercih yapmaları çok önemlidir...
Ve bu hareket; Kıbrıs’taki Türk ve Rumlar için de örnek teşkil etmelidir...
Bundan sonraki adımları tartışırken, siyasilerin söyleyeceklerinden daha çok, adanın her iki kesiminde yaşayanların konuşma zamanının geldiğini kabul etmeliyiz...
Rumlar; bu konuda adım atar mı bilemeyiz...
Ancak; Kuzey Kıbrıs’ta halka gidilmesinin tam zamanıdır...
Crans Montana’daki başarısızlık sırasında “Bu sondur, artık bitmiştir, bizden sonraki nesiller yeniden bir araya gelir mi, gelmez mi bilinmez” gibi sözlerden sonra, Şubat 2018’de güneyde yapılacak Başkanlık seçimleri sonrasında müzakere masasının yeniden kurulmasına ilişkin fısıltılar rahatsızlık vericidir...
Beklenenlerin de ilerisinde tavizler verildiği halde bunu kabul etmeyen Rum liderliğinin, Kıbrıslı Türklere kesinlikle yönetim hakkı verilmeyeceğini açık ve net bir şekilde ortaya koyduğunu görmezden gelemeyiz...
Onların tek hedefi; Türkiye’nin tamamen adadan uzaklaştırılması ve Kıbrıslı Türklerin bu adada ‘azınlık haklarıyla’ durumu idare etmesidir...
Azınlık haklarını kabul etmeyenlerin de, 1974 öncesindeki gibi göç yollarına düşmesi de tercihleridir...
Halk ne düşünüyor?
İşin bu noktasında Kıbrıs Türk halkının gelecek konusunda ne düşündüğünü sormak şarttır...
Bu saatten sonra hiç kimse “Halk bu yetkiyi bizlere vermiştir” deme hakkı yoktur...
Verilen yetki çerçevesinde yapılanlar yapıldı ve sonucu da görüldü...
Şimdi yeni bir adım atılmazdan önce halka ne istediği sorulmalıdır...
Çok basit bir referandum bunu ortaya çıkarır...
Soru 1: Müzakerelerin devamından yana mısınız?..
Soru 2: Kendi bölgenizde bu şekilde yaşamak mı istersiniz?.
Çoğunluk, müzakerelerin yeniden devamını istiyorsa; liderlik bu doğrultuda hareket etmeli...
Tersi olursa da herkes buna saygı göstermelidir...
Belki çok iddialı bir görüş olacak ama; güneyde benzeri bir referandum yapılması halinde inanın birleşmeye karşı çıkanların çoğunlukta olduğunu göreceğiz...
Cesaretleri varsa bunu yaparlar...