Toplum ilginç bir tartışma ortamına çekiliyor!..
Cuellar belgesinde neler vardı?..
Yüzde 29 artı toprağı kim kabul etmişti?..
Kıbrıslı Türkler olarak şimdi bunları tartışıyoruz...
Halbuki sorunumuz bu mudur?..
Yüzde 29 artı'yı kimin önerdiği, kimlerin destek verdiği midir önemli olan, yoksa elimizde kalacak toprağı koruyabilmek mi?
Tartışmamız gereken nedir?..
Geleceğimizin garanti altına alınması mı, yoksa içimizde kimin daha kahraman olduğu mu?..
Olası bir çözüm durumunda elimizde kalacak toprağın bir karış eksik veya fazla olması mı, iki bölgeliliğin korunması mıdır?..
Cuellar belgesinde 4 özgürlük var mıydı?..
Mülkiyet Mahkemesi var mıydı?..
Veto hakkı kalkıyor muydu?..
Dün dündür
Mesele 'dün o ne verdi, bugün ne veriyoruz' tartışmalarıyla zaman geçirmek değildir...
Herkesin kendine göre haklı ve haksız yönleri vardır...
Önemli olan aradan geçen zaman içinde doğruların ve yanlışların görülmesi ve gerekli düzeltmelerin yapılabilmesidir!..
Zaman içinde düşüncelerin değişmesinden doğal bir şey olamaz!..
Annan Planı 13 yıl önce referanduma sunulmuştu...
Sınır kapıları yeni açılmış, karşılıklı geçişler ve temaslar yeni başlamıştı...
Geçişlerin ilk yılında ELAM'ın topuzlu saldırıları yoktu...
Kuzeyden bir gömlek alan Rum tutuklanmıyordu...
Garantileri reddeden bir duruş yoktu...
Mülkiyette mal sahibine öncelik verilmiyordu... Serbest yerleşim hakkı sınırlıydı...
Dolayısıyla 2004 referandumuna destek veren bir kişinin 2017'de aynı düşünceleri muhafaza etmesini bekleyemezsiniz...
İnsanların kendi geleceğini garanti altına alacak şekilde fikir değiştirmesinden daha doğal bir şey olamaz...
Bunu yadırgayan, hele eleştirenler, demokrasiye tahammülü olmayanlardır... İnsanımızın Rumlarla karma halde yaşamaya hazır olmadığını ve güvenmediğini artık tüm siyasiler anlamalıdır!..
Anavatanlar, BM ve AB de bunu görebilmeli ve saygı duymalıdır!..
Kıbrıs'ın ana sorunu toplumlar arasındaki güvensizliktir...