Kıbrıslı Rumları anlamak çok zordur...
Kıbrıslı Türklerin Cumhurbaşkanı seçildiği günlerde Mustafa Akıncı’ya büyük övgüler düzmüşlerdi...
Başta Rum lideri Anastasiadis olmak üzere, çok sayıda siyasetçi ve örgüt başkanı “Akıncı’nın kazanması büyük bir şans ve çözüm için büyük bir fırsattır” diyordu...
Akıncı seçimi kazandığı ilk günden, her iki toplumun da hassasiyetlerini dikkate alarak adımlar attı...
“Kıbrıslı Türkler geçmişte büyük acılar yaşadı ama onların yaşadığı acıları da görmezden gelemeyiz. Önemli olan hiç kimsenin bundan sonra aynı acıları yaşamayacağı bir çözümün olmasıdır” dedi...
1960’tan bu yana ‘Garantileri’ ilk defa tartışmaya açtı...
Hatta ısrarlı girişimler sonucunda garantörlerin bir masa etrafında toplanmasını sağladı...
Anastasiadis’le ‘tiki toko’ Zivaniya içti...
Barbaros Hayreddin Paşa’nın geri çekilmesinde etkili oldu...
Dört özgürlüğü kabul etti...
Mülkiyette ilk başvuru hakkının mal sahibinde olmasını kabul eden ilk Türk lideri oldu...
Nüfusta 4’e bir oranını da kabul etti...
Buraya kadar Rumların ezici bir çoğunluğu “Bravo re Mustafa” diyordu...
Üstelik Anastasiadis’le aynı kentte doğmuştu...
İki Limasollu 54 yıllık Kıbrıs meselesini tarihe gömecek, birlikte Nobel Barış ödülü alacaktı...
Peki sonrasında ne oldu?
Rumları anlamak gerçekten çok zordur...
Kuzey Kıbrıs’taki otellerde, lokantalarda isteyen gönül rahatlığı içinde Rumca şarkı çalabiliyor, söyleyebiliyor, çiftetelli oynayabiliyor...
Fakat; Rum tavernalarında veya bir başka yerde Türkçe şarkı çalanın kafasını keserler...
Akıncı’nın seçilmesi sonrasında hafif bir yumuşamanın olduğunu inkar edemeyiz...
Türk ve Rumların karma eğlencelerinde ‘Ya Mustafa’ adlı şarkıyı çalanlar oldu!..
Onları kutlamak lazım...
Niyet yakınlaşmak, paylaşmak ve sonrasında birleşmek ise cesaretli olmak lazım!..
Sırasında Ya Mustafa, sırasında Ola se Thimizoun...
Yani Olmasa Mektubun...
Orijinali Yunanca olan bu şarkıyı Haris Alexiou, Türkçesini de Yeni Türkü mükemmel söylüyor...
Buraya kadar her şey çok güzel...
Peki n’oldu da bir ay öncesine kadar Mustafa Akıncı’yı yerlere, göklere sığdıramayan Rum dostlar; şimdi ona güvenmediklerini söylüyorlar?..
Küçümsenecek bir rakam değil...
Yüzde 72’si “Mustafa’ya güvenmiyoruz” diyor...
Peki suçu neydi?..
Suçu; Rum Meclisi’nin Enosis kararına tepki koymak...
“Başımıza ne geldiyse bu Enosis yüzünden geldi” diyerek, en kritik zamanda Rum Meclisi’nin Enosis kararı almasını protesto edince Rumların büyük bir çoğunluğunun güvenini kaybetti...
İşte komşularımız böyledir maalesef...
Onların her istediğine “evet” dediğiniz sürece “Bravo” diyorlar...
Tavernalarda ‘Ya Mustafa’yı çalıyorlar...
Ama isteklerinin sadece bir tanesine ‘OXİ’ (Hayır) dediğiniz zaman, güvensizlik ilan ediyorlar...
Yazık oldu geçen güzel günlere...