Geçtiğimiz hafta içinde, Yunanistan Dışişleri Bakanı Nikos Kocas, Kıbrıs sorununun işgal ve istila sorunu olduğunu söyledi. Sayın bakanın tespiti yerinde. Kendisi de gayet iyi biliyor Yunan Cuntasının Kıbrıs’ta yaptıklarını. Hatırlamamazlıktan geliyor ya hatırlatalım kendisine:
15 Temmuz 1974 tarihinde Yunan subayları Lefkoşa’daki Başkanlık sarayını basar. Dönemin Kıbrıs Cumhurbaşkanı III. Makarios, önceden istihbarat alması üzere sarayın arka bahçesinden Baf’a kaçar. Oradan Akrotiri, Birleşik Krallık Üssünden Londra’ya götürülür. III. Makarios, 16-17 Temmuz tarihlerinde Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin toplantısında "Kıbrıs’ın bağımsızlığının ortadan kalktığını ve halkının tehlike altına olduğunu" belirtti. EOKA'nın tanınan simalarından Nikos Sampson yeni hükümetin geçici devlet başkanı olarak dünyaya ilan edildi ve ertesi gün ise o da başkanlık yetkilerini kullanarak Kıbrıs Helen Cumhuriyeti’ni ilan etti. Yunanistan Dışişleri Bakanı Nikos Kocas da Kıbrıs’ta yaşanmışlıkları gayet iyi biliyor fakat yavuz hırsız, ev sahibini bastırır misali konuşuyor.
Günümüzde ise bu hayallerini canlı tutmaya çalışıyorlar. Dün yerel basınımızda okuduğumuz habere göre, Rum Temsilciler Meclisi, Ocak 1950 Plesibiti’nin (Kıbrıs’ın Yunanistan’a ilhakı) tüm Rum okullarında kutlanması yönünde bir karar aldı. ELAM’ın Başkan Yardımcısı önerisinin 19 oyla kabul edilirken, AKEL’e mensup 16 milletvekili ‘hayır’ oyu kullandı. Kıbrıs’ın bağımsız ve egemen bir ülke olması yönünde mücadele ettiğini söyleyen Rum Lideri Nikos Anastasiadis’in Onursal Başkanı olduğu DİSİ ise çekimser kaldı. Kıbrıs Rum Liderliği ve Yunan Hükümeti hala daha hayal görmeye devam etmektedirler.
Kıbrıs’taki iki toplumlu görüşmelerin geldiği noktada amacının neye hizmet edeceği belli olan böylesi bir kararı okullarında buyursun kutlasınlar. Şimdi bizde bir karar almaz mıyız? Bizde okullarımızda, Ocak 1950 Plesibiti’ni istenmeyen gün ilan ederiz. 1950 Plesibiti’nin ne anlama geldiğini çeşitli etkinliklerle biz de öğrencilerimize anlatırız! Bence koymalıyız da. İşte o zaman Rum toplumunun gerçek emellerinin Kıbrıs’ın Yunanistan’a ilhak edilmesini olduğunu genç nesillerimize daha iyi kavratabiliriz.
Görüşme masasında başka, kendi parlamentosunda başka davranan Sayın Anastasiadis bilmelidir ki, 1950 Plesibiti, 15 Temmuz 1974 darbesi ve günümüzdeki tutumlarıyla, Kıbrıs’ı Yunanistan’a bağlama heveslerinden ve denemelerinden vazgeçmedikleri sürece, adada iki toplumlu federal bir yapı oluşturamayacağımız açık ve nettir. Biz empati yapıyoruz ve adada iki toplumlu yaşamamız gerektiğini söylüyoruz, Rum liderliği ise ilhak hayalleri kuruyor. Kısaca eskiden kalma zihniyetle aynı yolu yürümeye devam ederlerse farklı bir yere varamayacaklarını anlamalıdır artık Kıbrıs Rum Toplumu.
Güzel bir hafta dileklerimle, herkese iyi pazarlar.