Dünya barış Günü’nde, KKTC’nin eğitim yılı da başladı…
   Hayırlı ve uğurlu olsun…
   Okullar ilk iki hafta online eğitim verecek…
   Peki herkesin evinde bilgisayar ve internet bağlantısı var mı?..
   Diyelim ki çoğunluğun teknolojik donanımı online eğitim için yeterlidir…
   Azınlıkta kalanlar bu süredeki açığı nasıl kapayacak?..
   Bu konuda herhangi bir plan veya proje var mıdır?..
   Birileri bu sorulara yanıt vermeli ve aileleri rahatlatmalıdır…
   Gelelim eğitimle ilgili ikinci önemli konuya…
   Üniversiteler bu yıl 8 bin dolayında yeni kayıt bekliyor…
   Oh ne güzel…
   Yüz bin civarında eski kayıtları da eklediğimizde rakam umut vericidir…
   Böylesi bir başarı KKTC ekonomisini ayakta tutmak açısından son derece önemlidir…
   Yeter ki; başarıyı başarısızlığa çevirmeyelim.

Peki nasıl olacak?

   Burada önemli olan eğitime devam edecek eski öğrencilerin yanı sıra yeni kayıtlar için gelecek olanlara ulaşım imkanının sağlanmasıdır…
   Bunun için de hem uçak ve gemi seferleri, hem de ‘düşünülen karantina’ sürecinde konaklayacakları yerlerin ayarlanması şarttır…
   Gerekli planlamayı aylar öncesinden yapmalı ve uygulama hakkında herkes aydınlatılmalıydı…
   Ne var ki; bugün oldu öğrencilerin adaya nasıl gelecekleri ve karantina süresini nerelerde geçirecekleri bilinmiyor…
   Özellikle yeni kayıtlarda çocuklarının yanında olmak isteyen ailelere ne tür kolaylıkların sağlanacağı da bilinmiyor…
   Pandemi sürecinin kısa sürede bitmeyeceği bilindiği halde “ortaya çıkacak vaka sayısına göre ayarlama yaparız” düşüncesiyle bir yere varabilmemiz mümkün değildir…
   Evet, Eğitim ve Sağlık Bakanlığı yetkililerinde ‘iyi niyet’ vardır…
   Ancak bu önemli sorunu sadece iyi niyetle çözemeyiz...
   İnandırıcı plan ve programlara ihtiyaç vardır…
   Öncelik adaya gelişler için ulaşımın programlanmasıdır…
   İkincisi de karantina ve ondan sonraki süreçtir…
   Haydi kolay gelsin...