Konuk Yazar- Havva DAĞSEVER
Milli Eğitim Denetleme, Değerlendirme ve Yönlendirme Kurul Başkanı

Portakal Çiçeğim
Zor günlerin imtihanını evlerimizden verir olduk...
Sabah uyanışlar, yeni güne başlayışlar, gün içinde yaptıklarımız hep benzer; tekrara dair bir nakarat gibi son haftalarda.
Evde çalışıyorum çoğu zaman; bazen de Bakanlığa gidiyorum toplantılara katılmak için.
Evimde geçirdiğim günlerin güzel tarafı ruhen kendimi dinliyor oluşum, yaptığım eğitim çalışmalarındaki yeni keşiflerim ve deneyimlerimdir.
Zor süreçler insanoğluna birçok şeyi öğretici..... mutluluk, huzur veren süreçler ise hep hayata bağlayıcı olmuştur.
İnsan ruhu huzur istiyor. Artık her nerede buluyorsa o huzuru, yürek hep orada olmak, orada atmak istiyor.
Son dönemlerde çok mümkün olmasa da yine gelecektir o günler inşallah pek yakında.
Bu sabah güne güzel bir meltem esintisiyle savrularak penceremden içeriye giren mis gibi portal çiçeği kokusuyla başladım.
Baharları diğer mevsimlere nazaran daha çok sevdiğim doğrudur. Biri başlangıçtır, biri bitiş.
Kanımca başlangıçlar da güzeldir. Bitişler de...
İkisinin de tadı farklıdır. Yaşattıkları, hissettirdikleri, heyecanları...
Biri ilktir, biri son.
Ama ikisi de bahardır.
Keza her bitiş bir başlangıç değil midir aslında; biri başlayan baharların diğeri ise biten baharların yeni baharlara göz kırptığının müjdecisidir kanımca.
***
İlkbahar iyice kendini göstermeye başladı. Ben geldim buradayım diyor güneşiyle, meltemiyle kokusuyla.
İlkbaharların tadı bir başkadır. Soğuk da değildir sıcak da. Ilık bir nefestir kıştan sonra... bir dinleniştir. Topraktan yeryüzüne bir haykırıştır... lalesiyle, papatyasıyla, sümbülüyle, nergisiyle...
İlkbahar heyecandır, mutluluktur, uyanıştır... insanıyla, doğasıyla.
Koşuştur, çığlıktır, kahkahadır... çocuğuyla, kadınıyla, erkeğiyle.
Hoş geldin Bahar!
Portakal çiçeğim senin için bu yazı. Çünkü sen benim çocukluğum ve gençliğimsin.
Bahçende koşuşum, dalında oyunlar kurduğum, kokusuna doğru uçtuğumsun...
Yine bir Nisan ayı,
Portakal çiçeklerinin mis gibi kokusu...
Adamın batı bölgesi; Güzelyurt’u, Lefke’si sizin için bu yazı.
Arabanın camını açıp uzun uzun gidesim geliyor yollarında, her yıl bahar aylarında yaptığım gibi.
Mis gibi portakal çiçeği kokusunu nefesimde hissede hissede...
Doğanın uyanışını göre göre...
Baktığım her gözde varlığımı bula bula...
Çocukluk arkadaşlarım sizi için bu yazı.
Her Bahar, her Pazar, denizin mavisine, doğanın yeşiline ve yeşilini süsleyen rengarenk çiçeklerine...
Bu yıl gidemiyorum. Beklenmedik bir misafir var. Hastalık var, kaygı var, endişe var.
Evlerimizde kalma, sağlıkla kalma ve sabretme zamanı.
Ada'mın güzel insanları sizin için bu yazı.
Elbet bitecek özlemlerimiz ve yine baharlar gelecek yasaksız, kaygısız ve hastalıksız.
Yeni heyecanları, başlangıçları ve rengarenk çiçekleriyle.