Turizm sektörümüzde artık öyle bir noktaya geldik ki kimsenin umursadığı yok.
Aslında bu diğer sektörler için de geçerli. Esnaf, çarşı pazar tek kelimeyle kan ağlarken, sesi çıkan bu feryada kulak veren ne kadar siyasetçi var herkesin merak ettiği en büyük soru. 
Ülkemiz adeta iki haftadır meclis Başkanlığı seçimleri ile yatıyor kalkıyor, durduk yerde halkın beklentilerinin dışında siyaset kendisini en üst perdeden hissettiriyor.
Büyük bir moral çöküntüsü herkesin yüzünden adeta okunuyor. Ümitle geleceğe yarınlara umutla bakan insan sayısı gittikçe erozyona uğruyor.
Ne acıdır ki herkeste bir ” neydi olacağı” görüş hakim.
Bu yaşanan iki haftalık meclis Başkanlığı süreci “ yüce meclis” denilmekle yüce olunmadığını, gerçek yüceliğin oradaki insan sayısının yani vekillerin aslında ne kadar kalitesi ile eşdeğer oranında olunduğunu bizlere bir kere daha gösterdi. 
Halkın adeta gözünün içine baka baka kahvehane konuşmaları, bağrışmaları, kavgaları, laf atışmaları, inanın ki Kıbrıs Türkünün en büyük yansıması olan her koşulda ” halledeceyik gardaş “ mantığının artık karaya oturmasıydı.
Bu kadar umarsız, ciddiyetten uzak meclis görüntüleri TV başında onları izleyenleri adeta şok etti. Kesinlikle mecliste olmayı hak edenlerin dışında davranışları ile gerçek bir vekil kokan insanlar da çok değildi ne yazık ki. Kadınından erkeğine Kılıktan kıyafetten tutunda, milletin vekili olmayı çok da hak etmeyen kişileri büyük bir hayretle izledik.
Ülkemizin geleceğini tayin etmek için meclise seçilen vekillerin büyük bir çoğunluğu koltuk derdine düşmüş, parti iç hesaplaşmaları halkın önüne geçmiş ve ne yazık ki ülkemizin her sektörüne yansımış olan” alicengiz oyunları” burada da kendisini göstermiştir.
Unutmamak gerekir ki; meclisler ve içerisindekileri halkın gerçek yansımalarıdır. Yani toplumlar layık oldukları şekilde yönetilirler. 
Demek ki biz bu şekilde yönetilmeyi istiyoruz ki bugün yaşananlar o isteğin bir yansıması . 
Turizm dibe vurmuş, ulaşımda zorluklar aldı başını gidiyor, tur operatörleri Güney Kıbrıs Rum yönetiminin akıllı siyaset ile Güney’e geçişlerden kuzeye olan yolculuğa sıkıntı yapmaya başlamış, turist sayıları azalmış, Türkiyeli turistler Yunan adalarına kaçıyor, küçük ve orta boylu aile işletmeleri yavaş yavaş, bir bir kepenk kapatıyor, Pazarlama faaliyetleri askıda, tur operatörleri Kuzeye turist getirmeye çekiniyor, Personel sıkıntısı gün geçtikçe derinleşiyor, Turizm sektörü artan sabit maliyetler karşısında( enerji, personel, maaş ) artık ne yapacağını şaşırmış durumda, Şaşkınlık içerisinde ne olacağını bekliyor ama sesin solunu çıkaran ne sektörün sivil toplum kuruluşları ne de bu dertlere öyle çare olacağız diyen devlet yetkilileri ortada yok. Ne yazık ki gerçek bu. Bu arada “ konuşsak ne değişecek” diyenler de az değil. O zaman gelin hepimiz bu ülkeden göç edelim. Madem ki hiçbirimizin dermanı kalmadı söyleyecek çok bir şey olmasa gerek. 
Ülke geleceği ve Siyaseti adeta ne olacak bu meclis başkanlığına kilidi vurmuş durumda.
Güney’li komşularımız Mısır’la, İsrail’le, Ürdün ile, bir çok Avrupa ülkesi ile yepyeni yeşil enerji ve doğal gaz anlaşmaları yaparken, bizler sadece bunu seyretmekle yetiniyoruz. Jeopolitik olarak o kadar önemli bir yerdeyiz ki bunu avantaja bile dönüştüremiyoruz. 
Son sözde “ bir çakıl taşı ve toprak taşı vermeyiz” ve siyasi eşitliğimiz kabul edilmeden ve egemen bağımsız bir ülke olarak tanınmadan hiçbir uluslararası masaya oturmam diyenlere.
Suyunuz gerçekten ısındı Türkiye sizleri taca atmak için gün sayıyor haberiniz ola.