Müzakerelerin ilk günlerinde gündeme gelen ‘Güven Artırıcı Önlemler’ konusunda tek bir adım atılmadı...

   Cumhurbaşkanı’nın da itiraf ettiği gibi; Rum tarafı ‘yasal engellerden’ söz ederek, Türk tarafıyla hiçbir konuda işbirliğine gitmedi...

   İki toplumlu bir çözüm sonrasında kavgasız, savaşsız bir yaşam sürdürebilmek için insanların yakınlaşması konusunda da bir şey yapılmadı...

   Rum Yönetimi, kendi çocukları ve öğretmenlerinin Türk okullarını ziyaret etmelerine izin vermedi...

   Fakat diğer yandan, 3-5 kişiden oluşan ‘dayanışma hareketleri’ ortaya çıktı...

   Ve bunlar her ne halse eylem yeri olarak güneyi değil kuzeyi seçtiler...

   Önceki akşam Lefkoşa, Gönyeli ve Hamitköy’de birçok sokak tabelasına tecavüz ederek, isimleri değiştirdiler...

   Yapılan değişimlerin hemen hepsi Rum propagandasının ürünü...

   Böylesi bir rezalet karşısında KKTC yönetiminin sessizliği ve tepkisizliği de çok dikkat çekici ...

   Hele Lefkoşa Türk Belediyesi Başkanı Mehmet Harmancı’nın söyledikleri, ülke yönetiminin her kademesinde içine düştüğümüz zaafiyetin ve teslimiyetçiliğin tam göstergesi...

   Başkan Harmancı, tabelalara yönelik saldırı girişimi karşısında şikayetçi olmayacaklarını söylüyor...

   Bu olayın ‘duvarlara yazı yazma’ eylemleri gibi bir olay olduğundan söz ediyor...

   Hatta aktivistlere sokak ismi için ‘başvuru çağrısı’ yapıyor...

   Gönyeli Belediye Başkanı ise tek kelime söylemiyor...

   En ufak bir tepki göstermiyor...

   Tek konuşan Hamitköy Muhtarı Feyzullah Bostancı...

   “Burası Türk toprağıdır. Rumca sokak isminin burada ne işi var... Çözüm isteyen de istemeyen de bunu kabullenemez” diyor...

   Belediye Başkanları ise tepkisiz kalıyor...

   Anastasiadis’in iktidarı döneminde Larnaka’daki ‘Piyale Paşa’ Caddesi’ne ‘Tasos Mitsopulos’ adının verilmesini bilmezden gelen bu aktivistlerin, sözde barış adına Rumca-Türkçe yazılı yeni sokak isimleriyle eylem yapmaları karşısında  hükümetin ve savcılığın da sessiz kalması oldukça düşündürücü ve ürkütücüdür...

   İnsan ister istemez “Nereye gidiyoruz, bu toplum, bü ülke nereye sürükleniyor?” diye düşünmek zorunda kalıyor...

   Gelecekle ilgili kaygılar tavan yapıyor...

Barışa katkı böyle mi olur?

   
   Larnaka’da Piyale Paşa adının Tasos Mitsopulos olarak değiştirilmesine de tepkisiz kalmıştık...

   Güneye geçen Kıbrıslı Türklere yönelik sopalı saldırılar karşısında ‘barış elçileri’ her nedense hiç tepki göstermiyorlar...

   Kuzeyde ‘cesaret edebildikleri’ eylemlerin bir benzerini güneyde yapamıyorlar...

   Oluk gibi para akıttığımız güneydeki marketlerde ve konfeksiyon mağazalarında Türkçe açıklama yapılmasını dahi talep edemiyorlar...

   Tek yanlı adımlarla barış yapılamayacağını, yapılması halinde Kıbrıslı Türklerin 1974 öncesinden de beter duruma getirileceklerini hesap edemiyorlar...

   Burada esas sorun azınlık bir kesimin yaptığı eylemler değildir...

   Esas sorun bu tür eylemlere göz yumulması, hatta bazı kesimlerin bıyık altından destek vermesidir...

   Ülke yönetenlerin, tepkisizliği, etkisizliği ve duyarsızlığıdır...

   Gelinen noktada halkın tahammül sınırlarının zorlanmakta olduğunu onlara hatırlatmak görevimizdir...