Küçük bir ülkede yaşıyorsunuz...
Başbakan, bakanlar ve milletvekillerinin çoğunluğu hemen hergün konuşuyor...
Sendikacılar da öyle...
Neden?..
Bunun birkaç nedeni vardır:
En önemlisi ülkede düzgün giden hiçbir şey yok...
İkincisi popülizm...
Üçüncüsü birçok insanın yapacak başka hiçbir işi yok da ondan...
İngiltere Başbakanı belki ayda bir, ya da iki kez konuşur...
Bakanlar “Bugün falanca ofisimize 3 adet bilgisayar daha koyduk” diyerek açıklama yapmazlar...
Yapanı ruh hastanesine gönderirler...
Belediye Başkanları hergün kamera karşısına geçerek “Bugün de şu bölgede 50 metrelik kaldırım yaptık” demezler...
Hayvanat bahçesine 3 maymun daha eklendiğinde bu haber konusu olmaz...
Olamaz...
Bunu yapmaya kalkışan olursa Manş denizinin ortasına kadar kovulur...
Devlet ticaret yapamaz
Kuzey Kıbrıs’ta en ufak bir hareket haber oluyor...
Devlet ajansının gündemine bakınız; yetkililerin kabulleri veya mide doyurmaz açıklamalarıyla doludur...
Bir bakanın, bir dernek yöneticilerini kabul etmesinin haber olduğu tek ülke KKTC’dir...
Böyle bir şey başka ülkelerde olamaz...
Genellikle de kendilerini ziyaret eden heyet mensuplarına “Sizler için elimizden geleni yapacağız” derler...
Onlar da umutlanır ve bir süre sonra hiçbir şey yapılmayınca tepki göstermeye başlarlar...
“Hani bir şeyler yapacaktınız ya... Madem yapmadınız bir daha bizim bölgeye gelmeyin... Size oy da yok” demeye başlarlar...
Politikacının oya ihtiyacı vardır...
Oy gelmez ve sahne dışında kalırsa, maaşını kim verecek?..
Ne var ki; artık olmayan işleri yapanlar da sahne dışında kalabiliyor...
Son seçimlerde Başbakanın parlamento dışında kaldığını unutmayalım...
Öyleyse oy düşünerek değil, ülkeyi ve insanların geleceğini düşünerek icraat yapmak gerekiyor...
Bunun için de devlet elini, eteğini her yerden çekmelidir...
Devlet ticaret yapamaz...
Hele bizim ülkede...
Eğer elde ‘ganimet’ mal var ise, ihaleye çıkar ve kiralar...
Ama kiralanan mal konusunda o işletmeyi daha sonraları bin pişman etmez...
Vakıflar konusu
Kendi kendimizi kandırmayalım...
Vakıfların malları bu küçük ülkede uzun yıllar siyasilerin elinde bozuk para gibi harcandı...
Yarım asrı aşkın süreden beri Vakıf malında ve çok düşük kiralarda oturan insanlar vardır...
Bunu bir de farklı şekilde düşünelim...
Bir insan, özel şahsa ait bir evde 50-60 yıl az bir kira farkı ile oturabilir mi?..
Oturamaz...
Öyleyse Vakıflara ait mallar neden daha iyi koşullarda işletilmiyor?..
Neden siyasilerin atadığı insanlar yönetiyor bu Vakfı?..
Siyasilerin yönettiği bir kurumun, tarafsız ve adil kararlar vermesi mümkün olabilir mi?..
Bir tarafta yarım asırdan beri komik fiyatlarla kullandırılan mallar...
Diğer yandan yüksek rakamlarla kiralanan bazı tesislerin önüne konulan taşlar...
Bu kabul edilebilir bir durum değildir...
Bana 4 tane sandalye satıyorsun...
Parasını da alıyorsun...
Sonra 3 tanesini geri istiyorsun...
Peki al, git ama, ödediğim paranın farkını da geri ver...
Onu da yapmıyorsun...
Ve işi yıllarca sürüncemede bırakıyorsun...
“İstersen git beni dava et...”
Yani 3-5 yıl daha sürün...
Olacak şey mi bunlar?..
Oluyor...
Bu ülkenin değerleri, siyasetin elinde oyuncak oluyor...
Gelinen noktada, tüm sorunların çözümünde tek umut kalıyor...
O da adalet...
Mahkemeye gidecek ve hakkınızı arayacaksınız...
Mahkemeler ise davalardan boğulmuş durumda...
Yüksek Mahkeme Başkanı 10 bin dosyaya 8 kişinin bakamayacağını söyleyerek, 2-3 eleman takviyesi talep ediyor...
Bunun için de Anayasa değişikliği öneriyor...
Ama hiç kimse bu yapıcı öneriye olumlu karşılık vermiyor...
Neden?..
Siyasi çıkar yok da ondan...
Elbet birgün hesabı sorulacak
Güney Kıbrıs’ta adı 500 bin Euro’luk rüşvet skandalına karşışan Baf Belediye Başkanı Savvas Vergas’ın yanı sıra 3 müdürünü cezaevine gönderdiler...
Baf’ta cephanelik patlaması sonrasında ordu komutanı, Savunma ve Dışişleri Bakanları istifa etti...
Daha sonra Savunma Bakanı’nı yargılayıp cezaevine gönderdiler...
Sırada rüşvet skandalına adı karışan EDEK Milletvekili Fidias Sarikas var...
Onun da dokunulmazlığını kaldırdılar...
Yargılama süreci başladı...
Peki bunlar bizdekileri hiç mi ilgilendirmiyor?..
O Vakıflar ki; İstanbul, Londra ve Brüksel’de ‘sergi açılacağı’ gerekçesiyle ihaleye çıkma gereği dahi duymadan bir reklam şirketine yüz binlerce lira kaptırdı...
O Vakıflar ki; cami ihaleleri ile şaibe altına girdi...
O Vakıflar ki; yüzlerce mülkten doğru dürüst kira toplayamıyor...
Günü geldiğinde bu tür olayların sorgulanmayacağı mı düşünülüyor?..
Rauf Ersenal’in istifa gerekçelerinin arşivlerde tozlanacağı mı sanılıyor?..
Yine eski hükümet döneminde polise baskı kullanarak durdurulan yolsuzluk ve suistimal dosyalarının gün gele ele alınmayacağı mı düşünülüyor?..
Böyle düşünenler varsa yanılıyordur...
Bu düzen böyle gelmiş, ama böyle gitmeyecek...
Uyanan halkımız buna izin vermeyecek...
