Sayın Anastasiadis;
İki gün önce, yurt dışından gelen Rum örgütlerinin yöneticilerine hitaben bir konuşma yaptınız...
Özetle şöyle dediniz:
1-Amaç işgali sonlandırmak...
2- Kıbrıs Cumhuriyeti’nin egemenliğini tüm adaya yaymak...
Ve konuyu garantörlüğe getirerek, 1960 Garanti Antlaşmalarının ‘çağdışı kaldığını’ söylediniz...
1960’ta kurulan ve 3 yıl sonra silah zoruyla yıktığınız Kıbrıs Cumhuriyeti çağdışı olmuyor...
Fakat o devleti garanti eden sistem size göre çağdışı oluyor!..
Kuşkusuz; kendinize göre haklı nedenleriniz vardır...
Kıbrıs’ta ne olursa olsun, Türkiye’nin bir daha buraya müdahale etmemesini istiyosunuz...
Ne var ki; sizin bu konuşmayı yaptığınız saatlerde, Alsancak’ta, eski adıyla Karava’da kazı çalışmaları devam ediyordu...
Dün en nihayet, 52 yıl önce kurşunlanarak katledilen Kıbrıslı Türk İbrahim Nidai ve Şevket Kadir’le birlikte çukura gömülen Hilman marka aracın kalıntılarına ulaşıldı...
Şimdi büyük bir heyecanla İbrahim Nidai ve Şevket Kadir’in kemiklerine ulaşılması bekleniyor...
Sadece Türk oldukları için katledilen bu insanların eşleri ve çocukları 52 yıldan beri acı dolu bir hayat yaşıyor...
Ciğerlerinin parçalandığını, bir gün geri dönecekleri hayaliyle yaşadıklarını söylüyor...
Sayın Anastasiadis;
1974’te sizler de kayıplar verdiniz...
Bunu hiçbir zaman inkâr etmedik...
Etmiyoruz da...
Ancak; 1974’e giden yolu ne olur artık inkâr etmeyiniz...
Ölmüş EOKA liderlerinin mezarlarına çelenk koyarak...
Hayatta kalanlara madalya takarak, acılarımızın üzerine tuz ve biber ekmeyiniz...
Okullarınızda hala 1963-1974 yılları arasında olanlardan söz edilmiyor...
Rum çocuklarına 11 yıllık vahşeti anlatmıyorsunuz...
Kıbrıslı Türklere yönelik katliamları gizleyerek, meselenin 20 Temmuz 1974’te başladığını söylüyorsunuz...
Böylece onları daha küçük yaşlardan Türk düşmanı olarak yetiştirmeye başlıyorsunuz...
Diğer yandan bizlere de birleşme çağrısı yapıyorsunuz...
Bununla da yetinmeyip, tek güvencemiz olan Türkiye’nin garantörlüğünü bertaraf etmeye çalışıyorsunuz...
Sayın Anastasiadis;
Size göre ‘çağdışı’ olan o garantilere neden dört elle sarıldığımızı anlamak için lütfen İbrahim Nidai ve Şevket Kadir’in kemiklerini aradığımız çukura bir bakınız...
Bu insanlar hiçbir suçları olmadığı halde kurşunlandıktan sonra araçlarıyla birlikte çukura gömüldüler...
Küçücük çocukları ve eşleri 52 yıldan beri büyük bir acıyla yaşadı...
Onların acılarını hissedebiliyorsanız, iki şey yapmalısınız:
Birincisi özür dilemek...
Ekran karşısına geçerek “Evet 1963-1974 yılları arasında bizler Kıbrıslı Türklere bunları yaptık... Bir daha yapmayacağız... Olanlar için özür diliyoruz” demelisiniz...
İkincisi de garantörlükten vazgeçme ısrarını bir kenara itmelisiniz...
“Geçmişte yaşananlar bir daha yaşanmayacak” diyorsanız...
Bizlere bir şans veriniz...
Bu konuyu 2035 yılında yeniden tartışırız...
İlk ortaklık 3 yıl sürdü...
İkincisinde 20 yıla ihtiyacımız var...
Yirmi yılda güvenliğimizi tehlikeye sokacak saldırılar yaşnmazsa, o zaman ‘çağa uygun’ formülleri sizinle görüşmeye varız...
Aksi halde iyi niyetinizden kuşku duyarız...
mukemmel bri yazi kutlarim . sozun bittigi yer !!!