Adam kamyoneti dolduruyor ve çöpleri bir güzel yol kenarına boşaltıyor...
Az ileride yaşayan vatandaş ise isyan ediyor bu duruma...
Yetkililere sesleniyor:
“Önlem alınız çevre mahvoldu, her taraf kirlendi...”
Haksız mı?
Haklı olmasına haklı da kimin umurunda?
Çevre Bakanlığı var, Çevre Dairesi var, 28 Belediye var, Kaymakamlıklar var.
Makam çok da, iş yok...
Sorsanız “Araç yok, personel yetersiz” diyecekler.
Öyleyse vurun kilidi, gidin evinize...
Müşavirleri ödeyen devlet sizi de öder.
Yazıklar olsun...
Yaşadığımız her yer, nefes aldığımız mahallemiz, köyümüz, kentimiz çöplerle kaplanmış durumda.
Ama kimin umurunda...
Yollarda polis yok
Öteki vatandaş şikayet ediyor.
Bir araba gece vakti yolda durmuş ama ışıkları yanmıyor.
Arkadan gelen az kalsın üzerine çıkıyormuş...
Çıksaydı facia olacaktı diyor.
Yaşadığına şükrediyor vatandaşımız.
Peki bunlar neden oluyor?
Denetim yok, polis yok da ondan.
Devlet korkusu kalmamış da ondan.
Sahipsiz bir ülke görümündeyiz.
Kimse gücenmesin...
Varlık içinde yokluk çekiyoruz.
Köyler, kentler susuzluktan kırılırken, günde 120 bin ton suyun denize dökülmesi bunun en somut örneği değil mi?
Her evin kapısında veya garajında 2 tane araba var.
Ama bu araçları yollarda kontrol edecek polis yok.
Bu araçların emniyetle seyredeceği yollar yok.
Yollarda koruyucu bariyer yok.
Aydınlatma yok.
Yeterince ikaz işareti yok.
Traji komik bir durum...
Evet kendi kendimizi yöneteceğiz.
Ama bu şekilde değil.
Böyle gelmiş, böyle gidemez...
