Kıbrıs’ın her iki kesiminde pahalılık vardır…
   Özellikle zorunlu tüketim maddelerin fiyatlarında meydana gelen artışlar dar ve sabit gelirli aileler açısından ciddi bir sorundur…
   İnsanların beslenme yetersizlikleri, bir takım sağlık sorunlarını da tetikliyor…
   Kendi bölgemize bakacak olursak; bugüne kadar zorlayarak yürüttüğümüz siyasal sistemin başarısız olduğunu kabul etmek zorundayız…
   Küçük bir ülkede Cumhurbaşkanı, Meclis Başkanı, Meclis Başkan Yardımcısı, Başbakan, 10 tane bakan, yüzlerce müdür, müsteşar, danışman, 18 Belediye Başkanı, Kaymakamlar ve yüzden fazla müşavir…
   Küçük bir devletin bu kadar ağır bir yükü kaldırması mümkün değildir…
   Mevcut seçim sistemiyle tek başına iktidar şansının hemen hemen kalmadığını ve koalisyonlardan dolayı hizmetlerin verimli bir şekilde yürütülemediği artık kabul edilmelidir…
   Devletin küçülmesinden başlayıp, her alanda ciddi ve kalıcı adımların atılması kaçınılmazdır…
   Bunun için gerekirse bir geçiş süreci hazırlanmalı ve geçerliliğini yitirmiş, ya da çözüme yardımcı olmayan yasaların tümü ‘sil baştan’ yenilenmelidir…
   Yeni siyasal düzenin adı Başkanlık sistemi olabilir…
  Bunun için bir referandum yapılması büyük yarar sağlar…
   Referandumda halkın çoğunluğu Başkanlık sistemine destek vermiyorsa, o zaman parlamenter sistem yeniden düzenlenmelidir…
   İktidar partisinin başkanı Başbakan oluyorsa, kabinesinin tamamını teknokrat kişilerden oluşturmasına imkan sağlayan bir düzenleme, sadece ülke çıkarları açısından değil, siyasi partiler içindeki ‘bakanlık yarışını’ önleme açısından büyük yarar sağlar…
   “Buna ne gerek var canım” diyorsanız; o zaman çöküşün önünü almak ve partilere disiplin getirmek mümkün değildir…
   Şans eseri milletvekili olan, ancak herhangi bir yöneticilik deneyimi bulunmayan insanları bir anda bakan yapmaya devam ederseniz, başarı şansınız yok denecek kadar azdır…
   Kuzey Kıbrıs’ın en büyük şansı Türkiye’nin her açıdan destek vermesidir…
   Mali yardımlardan daha önemlisi sınırları bekleyen Anadolu çocuklarıdır…
   KKTC’nin savunma gideri sıfırdır…
   Ayrıca, sağlık alanı başta olmak üzere her türlü malzeme ihtiyacının Türkiye tarafından karşılanması da çok önemli bir avantajdır…
   Daha da önemlisi 70 bin dolayında Türk vatandaşının KKTC üniversitelerinde eğitim görmesi ve bir milyona yakın Türk vatandaşının Kuzey Kıbrıs’ta tatil yapması, ekonomik çarkı döndüren iki temel unsurdur…
   Bunları görmezden gelmek, gerçeklere ters düşmek demektir…
  Gerçekler ışığında dürüst ve çalışkan bir yönetimle Kuzey Kıbrıs, güneyden daha başarılı bir duruma gelebilir…