Kuzey Kıbrıs’ta trafik kazaları ve suçlarda meydana gelen artışların yanı sıra ekonomide umut verici gelişmelerin olmaması herkesin moralini bozuyor… 

   Kime hal hatır sorarsanız hep aynı yanıtı alırsınız:

  “Allah beterinden saklasın…”

  Yani halkın ezici bir çoğunluğu bugünkü yaşamından memnun olmamakla birlikte, daha kötüsünün yaşanabileceği konusunda endişe duyuyor…

   Peki neden böyle?..

   Uzun yılların ihmali, ilkokuldan başlayarak eğitimde yaşanan gerilemenin önemsenmemesi, bol para kazananların ‘paylaşımdan kaçınması’, devlet kurumlarında ‘partizan atamalar’ öne çıkarken, özel sektörde ‘aile boyu yaşam’ uygulaması Kıbrıslı Türkleri doğru istikamete götüremezdi...

   Nitekim öyle oldu...

   Bir süre için fark edilmeyen çöküntü, artık hissedilir duruma geldi...

   Bir süre sonra bunun etkileri daha da genişleyecek...

   Böylece daha çok insan mağdur olacak, daha çok insan fakirleşecek, ülkede daha çok adaletsizlikler yaşanacak...

  Rüşvet, hırsızlık, soygun tavan yapacak...

   Doğrudan yana olanlar kaybedecek...

   Hırsızlar, yolsuzlar, vurguncular kazanmaya devam edecek...

   Onlarda şahsiyet, insanlık onuru diye bir şey söz konusu olamaz...

  Sadece kendi çıkarlarını düşünürler ve yalan, dolan, iftiralarla bir süre için hayatta kalmayı, vurmayı, çalmayı ve testiyi doldurmayı başarırlar...

   Ama sonuçta o testiler de kırılır...

   Kırılanlar çok oldu...

   Kırılacak olanlar sırada bekliyor...

  Hiç kimse bu saatten sonra çıkıp da bizlere dürüst yönetimlerden, parlak bir gelecekten söz etmesin...

   Tünelin ucunda gerçekten ışık yoktur...

   Çocukları ve torunları için titreyen insanlar da artık uyanmalıdır...

   Tüm gayretleriniz onların geleceği içindir diyorsunuz ama onların geleceğini karartanlar karşısında kılınızı oynatmıyorsunuz...

  Tam tersi bazı kesimler, bu tür insanlardan kısa süreli menfaatler elde edecekleri düşüncesiyle onları cesaretlendiriyor, destekliyor, hatta ön saflara sürebiliyor...

   İşte o nedenle arzuladığımız ışığı KKTC tünelinin ucunda göremeyeceğiz...

   Bundan sonraki süreçte ayaklar yorgana göre uzatılmalı...

   İnsanlar her türlü sıkıntıyı göğüsleyebilecek şekilde kendini hazırlamalıdır...

   Rüya gibi yaşam döneminin sonundayız...

   Artık gerçekler vardır...

   Bu gerçekleri görerek adım atanlar gelecekte ayakta durabilecek olanlardır...

   Bugünün menfaatine göre hareket edenlerin sonu ise çöküştür...

   Dünyada örnekleri çoktur...

   Bizdeki örnekler de fazlasıyla yeterlidir...

  Daha çok kazanmak değil, daha çok insan olmaktır önemli olan...