Her seçim döneminde Kıbrıslı Türkler Ankara’nın ağır elini üzerinde hisseder. 
Ve yine her seçim döneminde Ankara hangi adayın seçilmesini istediğini işaret eder.
Bunu, Atilla İlhan’ın (1925-2005) deyimi ile, “Tığla örülmüş gibi ince ve zarif” yapmaz. 
Kaba ve bu günlerde olduğu gibi tehditle karışık yapar:
“Mustafa Akıncı’yı seçmeyin. Ersin Tatar’ı seçin. Tatar’ı değil Akıncı’yı seçerseniz yardımı keserim.”
KKTC, TC’nin kredi ve hibeleriyle ayakta duruyor. Bu cömertlik musluğu kısılırsa işi zordur. Memur maaşlarını ödeyemez, delik deşik yollarını yenileyemez, sokak lambalarının ampullerini değiştiremez, hiçbir altyapı yatırımı yapamaz, güçlü müteahhitlerinin önüne proje koyamaz.
Bunları bile bile Kıbrıslılar TC’nin işaret ettiği adaya oy vermezler. Çünkü iradelerine müdahale edilmesinden hoşlanmazlar. Çünkü çoğunluğu Osmanlı’ya kafa tuttuğu için adaya sürülenlerin torunudur. 
Bizde liderleri o kadar da ciddiye almama, dalga geçme geleneği vardır; ön ilikleme, el etek öpme, biat etme değil. Kimse başbakan veya cumhurbaşkanı veya bakan oldun diye sana değer vermez.
“Sen bize kime oy vereceğimizi söyleyemezsin.” Kıbrıslıların Ankara’ya genel tepkisi budur. 
 
Sonuçta, her seçimde, TC’nin istediğinin tam tersi olur. 
Oysa kim seçilirse seçilsin Ankara ile iyi geçinmek, Ankara’nın işaret ettiği yönde yürümek zorundadır. Bu, güvendikleri kişiler tarafından TC yetkililerine tekrar tekrar anlatıldı. Hatta bir ara Ankara seçimlere artık müdahale etmeyeceğine dair söz verdi. Ama sözünü tutmadı.
Çünkü, kibirli olacak hiçbir şeyi olmamasına rağmen kibrinden geçilmeyen Türkiyeli yöneticilerde hiçbir devlete saygı olmadığı gibi KKTC’ye de saygı yoktur.
Ankara İngiliz sömürgecilerin gösterdiği hürmeti bile göstermiyor Kıbrıslı Türklere. Onları Erdoğan’a oy veren Türkiyelilere benzetmek istiyor. Liderlerini küçük düşürüyor. Dini inançlarını değiştirmeye çalışıyor. 
Göçmenlerin KKTC vatandaşı yapılması için baskı uygulayarak onları azınlığa düşürmeyi planlıyor.
Bunu beceremeyecek. Kıbrıslı Türkler hayat tarzını ve kişiliğini korumaya azimlidir.
Gelelim tiyatronun son perdesine…
Ankara Akıncı’nın ikinci defa seçilmesine set çekmek için Tatar dahil Meclis’teki ortanın sağı dört partinin liderini Ankara’ya çağırdı. Amaç bu dörtlüye Erdoğan’ın (ve televizyon kameralarının) huzurunda seçimlerde Tatar’ı destekleyeceklerine dair deklarasyon yaptırmaktı. Halkın Partisi Başkanı, Dışişleri Bakanı ve cumhurbaşkanı adayı olan Kudret Özersay toplantıya katılmayı reddetti. Plan suya düştü.
 
Ama Özersay huzura gitse ve siyasi hayatını bitirmeyi göze alarak Tatar’ı destekleyeceğin deklare etseydi bile Tatar seçilmeyecektir. Çünkü Tatar 16 aylık başbakanlığı döneminde o kadar başarısız oldu ki onu kendi partisi bile ciddiye almıyor.
Bir arkadaşımın anlatımı ile “Türkiye bile bile bizi isyankârlık ile yalakalık arasında seçim yapmaya zorluyor.”