İsrail’in saldırgan faşist yönetiminin, 40 -41 km uzunluğu ve 6-7 km genişliği olan Gazze şeridine sıkışmış milyonlarca Filistinliye;  kadın, çocuk, erkek, sivil ve savaşçı ayrımı yapmadan aylardır süren vahşi saldırısı, artarak devam ediyor. 
Önceleri kendileri tarafından güvenli bölge diye ilan edilen Refah şehrine sığınmış Filistinlilere de insanlık dışı saldırılara başladı. En son; oraya sığınıp, bir çadır kent içinde yaşayan insanların çadırlarına da ağır füze saldırısı yaptı. 
Onlarca insan, alev alan çadırlarda canlı canlı yandı. Bu vahşetin, tüm dünyanın vicdanında lanetlenmesi ile birlikte bu vahşi faşist saldırının sorumlusu olan Netenyahu, olayı; “trajik hata” diye tanımladı. Bu tanımlama, kabahati kadar büyüktür. Refah’a saldırı, trajik yanlışın artarak devamıdır.  Zaten Gazze’de binlerce çocuğu, kadını, erkeği bu dar koridorda uçaklarla, füze ve toplarla bombalamak en büyük insanlık suçu idi. 
Üstelik BM, Uluslararası Adalet Divanı ve pek çok ülkenin,” Refah’a saldırıdan vaz geç, ateş kes olsun” çağrılarına kulak tıkamak ve bu vahşete acımasızca devam etmek ise o trajik hatanın artarak devamı idi.  Dünya kamu oyu vicdanında bu saldırı ve vahşet kesin, mahkum olmuştur. 
Ancak biz Kuzey Kıbrıs’ta bu vahşete dönük gereken tepkiyi etkili şekilde göstermiyoruz. Dünyanın dört bir tarafında insanlar buna, tüm baskılara rağmen gösteriler düzenliyor. Bu vahşete karşı tepki,  dini farklılıklarla ya da Yahudi düşmanlığı ile değil, insanlığın en büyük sorunu olan, faşist zorbalığa karşı demokratik insani ortak değerler temelinde olmalıdır. 
Bu toplumun demokratik barışçı her eğilimi, bu zorbalığa karşı ortak bir demokratik buluşmayı başarmalıdır. Yeter Artık; çocukların, annelerin, babaların vahşice öldürülmesi.