Büyük futbolcuları yıllarca sahalarda izleriz, ama ne tip insan olduklarını bilmeden. 
Sahadaki davranışları bu konuda ipucu verebilir, ama toplamda izleyiciler için kapalı kutudurlar. 
Geçenlerde Financial Times’da Patrice Evra ile yapılan bir söyleşi getirdi aklıma bunları.
Evra 2019’da profesyonel futbol oynamayı bırakıncaya kadar akranları arasında dünyadaki en iyi arka sol oyuncularından biri addediliyordu. Manchester United ve Fransa Milli Takımı’nın kaptanlığını yaptı.
Kırk yıl önce Senegal’de doğan Evra, bir yaşında iken ailesi önce Brüksel’e göçtü ardından Paris’e yerleşti.
Evra 17 yaşında Sicilya’da profesyonel futbola başladı.
 
Çocukluğundaki en büyük isteği annesine bir ev almaktı. İlk kontratını imzaladığında sözünü tuttu. 
Gazeteci soruyor: Hırs mı yetenek mi daha önemli? 
Hırs, yüzde yüz. Yetenek: Evet bazı insanlarda var ama geliştirmeye çalışmazlar. Yetenekle bir maçı kazanabilirsiniz. Hırsla ise ligi kazanırsınız. Daha az yetenekli olan ama çok çalışan birisi, yetenekli ama tembel olanı geçecektir. İş ahlâkı gerçekten önemlidir.
Şimdi sahip olmadığınız neye sahip olmak istersiniz?
Her şeyim var. Sağlıklıyım. Kendimi Tanrı’nın sevgili kulu addediyorum. Şanslıyım.
En büyük savurganlığınız nedir? 
Bilemiyorum. Her şeyi seviyorum. Bir tek şey seçmem çok zor. Belki uyanmak ve güzel bir gün geçirmek.
En çok nerede mutlusunuz? 
Nişanlım Margaux’nun yanında.
Hâlâ hırslarınız var mı? 
Kendimi emekliye ayırdıktan sonra arzum, yardım edebileceğim en çok kişiye yardım etmektir.  
Sizi iten güç nedir? 
Mutluluk, pozitif enerji. Kâinata karşı iyi olmak. Sen kâinata karşı iyi olursan kâinat da sana karşı iyi olur. Yapabileceğimin en iyisini yapmaktır beni iten güç ve çevremde mutlu insanlar görmek. 
Bugüne kadar hayatınızdaki en büyük başarınız nedir?
Senegal’de açtığım barınak. Sanırım 2005’te açtım. Futbol oynarken ligi kazanmayı, kupayı kaldırmayı, Şampiyonlar Ligi’ni kazanmayı düşünürsünüz ama barınağa gittiğim ilk günü hatırlıyorum, o çocukların onlara yiyecek ve okuma imkânı tanıdığım için bana teşekkür etmelerini ve o an neden bu dünyada olduğumu anladım.
Başka insanlarda sizi en çok ne sinirlendirir?
Dürüst olmadıklarında. Yalan söylediklerinde. Haksız davrandıklarında. 
 
Yirmi yaşındaki siz bugünkü sizi görse ne derdi?
Kibirli olmak istemiyorum ama: “Seninle gurur duyuyorum. Birinci günden beri pozitif oldun,” derdi. İnsanlar değişmez. Yirmi yaşında ne isem bugün de oyum. Sloganım şudur: “Bu oyunu seviyorum” ve hayatımı seviyorum.
Ölümden sonra hayat olduğuna inanıyor musunuz?
Bazı insanlar cennete gittiğimizi söylüyor. Ben şu anda hayatta iken cennetteyim diyorum. Şahsi fikrimi soracak olursanız, ölümden sonra hiçbir şey olmadığını düşünemiyorum.  Ama bunu düşünmek istemiyorum, şu ânın keyfini çıkarmak istiyorum.
Şu güne kadar olan hayatınızdan aldığınız tatmini on üzerinden değerlendirecek olursanız kendinize notunuz kaç olurdu?
Yirmi!