Suna ERDEN

Lefkoşa’da yaşayan 43 yaşındaki Özlem Uzunoğlu, Kuzey Kıbrıs’ta bir ilke imza attı. Uzunoğlu, bekar bir kadın olmasına rağmen anneleri tarafından terk edilen biri kız diğeri erkek iki bebeği evlatlık edindi.
İlk bebeğini daha 10 günlükken evlat edinen Uzunoğlu, ikinci çocuğu ise iki ay önce kucağına aldı. Bebeklerden erkek olanına Aden ismini koyan Uzunoğlu, kızına da Darya ismini verdi.
Şu anda 5 yaşına girmek üzere olan Aden ile 17 aylık Darya ile mutlu bir yaşam süren Özlem Uzunoğlu, “Benim tek hedefim bu çocukları hayata kazandırmak. Kendi ayakları üzerinde duran bireyler yapmak” dedi.
Diyalog’un sorularını yanıtlayan Uzunoğlu, kendinin de anne sevgisine hasret büyüdüğünü ifade etti.

Soru: Bize kendinizi anlatır mısınız?
Yanıt: 1978 yılında Edirne’de doğdum. Ailem zamanını hatırlamakla birlikte beni orada babaannemle bıraktı. Kendileri buraya geldi. Fakir bir hayatımız oldu. Ben de 9 yaşında babaannemle Kıbrıs’a geldim. Ancak ailemin değil yine babaannemin yanında kaldım. Üç kardeşim var. Anne babamı birkaç yıl önce kaybettim. Liseyi bitirdikten sonra çalışmaya başladım. Şu an Lefkoşa Türk Belediyesinde memurum. 
Bundan 10 yıl önce evlendim ancak sadece bir yıl sürdü. Çocuğumuz olmadan boşandık.
Ayrıca açık öğretimde İşletme ve Aile Ekonomisi Fakültelerini bitirdim.

Soru: Kıbrıs’a geldikten sonra ailenizle ilişkileriniz nasıl oldu? Aranızda kopan bağlar tekrar birleşti mi? 
Yanıt: Hiçbir zaman yakın olamadık. Aradaki o soğukluk hep devam etti. Evet ailemdir, kan bağımdır ama o kadar. Yakın değiliz. Ben anne sevgisi ve şefkatinden yoksun büyüdüm. Zaten annem de hayattayken beni hiç arayıp sormadı. Babaannemin çocuğu gibi büyüdüm ama içimdeki yarı kalmışlık sürdü.

Soru: Peki, evlat edinme fikri ilk ne zaman ortaya çıktı, nasıl karar verdiniz? Yaşadıklarınız karar vermenizde etkili oldu mu?
Yanıt: 2016 yılıydı. Haberlerde Suriyeli küçük bir kızı izledim. Tüm ailesi ölmüştü. O anda sanki kendimi gördüm. Sonra neden terk edilen ya da anne babası olmayan bir çocuğu sahiplenmeyeyim diye düşündüm. Araştırmalara başladım. SOS, Çocuk Yuvası, Sosyal Hizmetler hepsiyle irtibata geçtim. Başvuru yaptım ve beklemeye başladım.

Soru: Başvuru yaptıktan ne kadar süre sonra ilk bebeğinize kavuştunuz? Evlat edinme sürecinde sorunlarla karşılaştınız mı?
Yanıt: Yasa değişikliği oldu. Bekâr insanlara da evlat edinme hakkı verildi. Bir yaşında kız bebek istemiştim. Ancak bana bir erkek bebek olduğunu, ailesi tarafından terk edildiğini söylediler. Gittim baktım, Aden daha 10 günlüktü. Görür görmez çok sevdim ve önerilerini kabul ettim. 
Adını cennet bahçesi anlamına gelen Aden ismini ben verdim. Kısacası başvuru yaptıktan 9 ay sonra bebeğimi kucağıma aldım.

Soru: Bebeği alıp eve gittiğinizde neler hissetiniz? Çocuk bakma süreci zor geldi mi?
Yanıt: Biyolojik olarak doğum yapan kadınlar gibi loğusalık sendromuna girdim. Bakamayacağımı düşündüm. İçimde bir korku oluştu. 10 günlük bebek sürekli ağılıyor, ne istediğini bilmiyorsunuz kendinizi çaresiz hissediyorsunuz. 40 günün sonunda bakabileceğimi görünce korkularımı yenmeye başladım. Her annenin yaşadığı zorlukları ben de yaşadım. Gece iki saatte bir uyanmalar, çocuğun ateşinin çıkması, doktora götürme süreci vs. 
Zaten bebeği almadan önce ebeveynlikle ilgili birçok kitap okudum. Çocuğu olan arkadaşlarımla konuştum. Elimden geldiğince bebeğime iyi bakmaya çalıştım.

Soru: Aileniz ve çevreniz nasıl karşıladı?
Yanıt: Ailemle yakınlığım yok zaten o yüzden herhangi bir sorun yaşamadım. Çevreye gelince çok etrafa kulak asan biri değilim ama arkadaşlarım çok destek oldu. Aden’in tüm ihtiyaçlarını; beşik, kıyafet ne gerekiyorsa arkadaşlarım aldı. Bu konuda çok şanslıyım.

Soru: İkinci çocuğu evlat edinmeye nasıl karar verdiniz? Aden’in tepkisi ne oldu? 
Yanıt: Aden önümüzdeki Ağustos ayında 5 yaşına girecek. Ben Aden’e her şeyi anlattım. Biyolojik annesi olmadığımı biliyor. Bir bebek evlat edineceğimi, kardeşi olacağını söyledim. Tek çocuk saltanatı diye bir şey var. Her şey ona ait. Aden’e artık bazı şeyleri paylaşması gerektiğini söyledim. Aden çok sevindi hatta kızıma Darya ismini Aden koydu. Anlamı Allah’ın lütfu… Şimdi kız kardeşini çok seviyor. Bazen kıskançlık yapıyor ama her kardeş arasında olur.

Soru: Bize Darya’nın hikâyesini anlatır mısınız? 
Yanıt: Bir kız çocuğum olmasını istiyordum. Sosyal Hizmetler ile temastaydım. Darya doğunca annesi terk etmiş. Ben onu aldığımda 14 aylıktı. Şu anda 17 aylık yani aramıza 2 ay önce katıldı. Hemen bize uyum sağladı. Özellikle bana çok düşkün. Sanırım terk edildiği için anne ihtiyacı çok fazla. Ama çok duygusal bir bebek ve sevgi dolu…

Soru: İki siyahi bebek evlat edindiniz… Bu açıdan hiç tepkiyle karşılaştınız mı? 
Yanıt: Ben ırk ayrımı yapmadım, yapmam. Ama yapanlar oldu. Aden ile Darya’yı kreşe vermek istedim. Bir kreşe başvurdum, kabul etmedi, ‘tepki toplamak istemediğini’ söyledi. Neredeyse kapıdan kovulduk, içeri dahi alınmadık. Aşağılanmış hissettik. Tabi ben bu davranış karşısında her yere; insan haklarını savunan kurumlar, eğitim bakanlığı, sosyal hizmetler her yere başvurdum. 
Bunun dışında bir tepkiyle karşılaşmadım. Şu anda ikisi de bir kreşe devam ediyor. 

Soru: Başka ne gibi zorluklarla karşılaştınız?
Yanıt: Nasıl bir kadın biyolojik çocuk sahibi olduğunda birçok sorun yaşıyorsa ben de aynılarını yaşadım. Zaten herkes çocukla ilgili süreci hemen hemen aynı yaşıyor. Evlatlık aldığınızda farklı olmuyor. Bilinçli olmak önemli... 

Soru: Çocuklar büyüdükten sonra biyolojik ailelerine gitmek ve görmek isterlerse tepkiniz ne olur? 
Yanıt: Çocuklarını terk edenler zaten velayet hakkını da veriyorlar. Çocukların tüm velayeti bende… Eğer 18 yaşından sonra biyolojik ailelerine gitmek isterlerse anlayışla karşılarım. Benim amacım bu çocuklara sahip olmak değil. Onları hayata kazandırmaktır. Kendi ayakları üzerinde duran güçlü bireyler olmasını sağlamaktır. 
Beni de ailem olmayan yabancı insanlar hayata kazandırdı. Ailemden daha çok yardımcı oldu. 
Gerçekten şanslıydım, bu çocukların da şanslı olduklarına inanıyorum.