Türkiye, aylardan sonra KKTC’ye 653 milyon lira gönderdi…
   Hayırlı ve uğurlu olsun…
   Bu paranın bir kısmı aylardan beri devletten alacağını tahsil edemeyen müteahhitlere ve şirketlere ödenecek…
   Geriye kalan büyük dilim ise; özellikle yolların tamiratı, yenilenmesi ve genişletilmesiyle ilgili projelerde kullanılacak…
   Burada Ulaştırma Bakanı Tolga Atakan’a bir tavsiyemiz olacak…
   Arşivlere bir göz atıp, yollar konusunda verilen sözleri hatırlamalı ve ona göre adım atmalıdır…
   Maliye’nin, parayı başka yerlerde kullanması halinde ise yapması gerekeni yapmalı…
   Çünkü yolların tamiratı artık KKTC’nin en öncelikli konusudur…
   Çökmüş olanlar tamir edilecek ama, işkenceye dönüşen Girne-Alsancak ve Girne-Çatalköy yolları da mutlaka genişletilecek…
   Burada; bölge halkına ve belediyelere de büyük görevler düşüyor…
   KKTC öyle bir ülke oldu ki; artık bu ülkede eylem yapmayan, sesini yükseltmeyen hiç kimse hakkını alamıyor…
   Onlar da Ulaştırma Bakanı’nı ve onunla birlikte tüm hükümet mensuplarını cesaretlendirici adımlar atmalıdır…

Memleketin hali ne olacak?

   Son günlerde halkın en fazla tartıştığı konu ise ülkenin geleceğiyle ilgilidir…
   Halkın büyük bir çoğunluğu umutsuzluğa düşmüş, devletine güvenemez hale gelmişse; koltuk sahibi olanlar, siyasette iddiasını sürdürenler bununla ilgilenmelidir…
   Bizim insanımız ufacık işlerle mutlu olabilecek karakterdedir…
   Bakın ne güzel makamlarımız var…
   Bir avuçluk ülkede Cumhurbaşkanı, Meclis Başkanı, Başbakan, 10 tane bakan, 50 milletvekili, 8 kaymakam, 28 belediye başkanı, Ombudsman, Sayıştay ve Mahkeme Başkanı, Başsavcı,  yüzlerce müdür, müsteşar ve müşavir vardır…
   Nüfusu 320 bin olan bir ülkede 75 bin kişiye her ay devlet tarafından ‘maaş’ dağıtılıyor…
   Karayolları var çalışamaz, belediyeleri var yatırım yapamaz…
   Su Dairesi var boruları değişemez…
   Telefon Dairesi var, mesai saatlerinde kopan hatları tamir edemez… 
   Ama yapılan işler de var…
   Eldeki imkânlarla yandaşları beslemek…
   Gözünü kaparsan görmezsin…
   Açarsan baktıkça üzülürsün…
   Sonra kendi kendine  “Bu memleketten umudun nedir” diye sorunca üzülürsün…
   Ne olur halkımızı üzmeyelim…