Tartışma kültürünün gelişmiş görünen yüzüne karşın, içerik olarak kısırlığı meydanda. Son Emirname tartışmaları bunu gösteriyor.
Bir kere böyle bir konuyu ele alırken toplumsal ortak aklı üretebilecek, bir senteze yol döşeyecek olan bir üslup ve içerik zenginliği olması lazım.
Ancak, evet mi, hayır mı ikilemi arasına sıkıştırılmak istenen bir ortamın içinde, toplumu yay gibi birbirine karşı geren ifadeler ve söylemler de almış başını gidiyor.
Bakın, geçtiğimiz Pazartesi günü konu Mecliste ele alınırken YDP Genel Başkanı Sayın Arıklı olayı açık bir şekilde Türkiyeli- Kıbrıslı gerginliği ile ele almaya çalıştı. Üstelik Emirnamelerin, bu toprakları Rum’a peşkeş çekme niyeti içinde olanların işi olduğunu ifade etti.
Bu işe gülüp geçebilirsiniz. Ancak durum öyle değildir. En aklı başında insanların dahi, işin içinde rant olduğu zaman nasılda gözü kara bir şekilde meseleyi ele aldıkları,  bu son Emirname işinde ortaya çıktı. Sol partilerde dahi konuyu sağlıklı olarak tartışma zemini ciddi yara aldı....
Şimdi gelelim önce Sayın Arıklı’nın ifade ettiği gerçek olmayan yaklaşıma.
 Bir kere açık olan husus şudur. Kuzey Kıbrıs‘taki emlak fiyatları, 2004 Nisan Referandumuna kadar yerlerde sürünüyordu. Kuzey sahil şeridinde Esentepe, Tatlısu, Yeni İskele, Yeni Boğaziçi ve Karpaz’da emlak fiyatları sudan ucuzdu. Mağusa’da yalnız Baykal ve çevresi, Lefkoşa’da Gönyeli ile bazı yörelerde biraz değerli, ancak bugünün emlak fiyatları ile kıyaslarsak çok da ucuzdu.
Kuzeyde emlak ve mülklerin değerlenmesi, Annan Planı Referandumundan sonra oldu.
Yani, Sayın Arıklı'nın,” Rum’a peşkeş çekecekler” dediklerinin özverili barış mücadelesi ile bu gerçekleşti.
Kaldı ki günümüzde Kuzeyde tüm değer artışına karşın emlak değerleri, Güneyin çok gerisindedir. Yani bunun gerçek değerine gelmesi için Kıbrıs sorununda çözüm olgusunun gerçekleşmesi gerekir.
 Gelelim diğer yana. 1980, 1985, 1990 seçimlerinde bol bol milliyetçi nutuklar atarak, tüm sol güçleri Türkiyelilere ve Türkiye’ye karşıt gösteren UBP’nin temel sloganı; “Koçanlar Verilecek“ idi.
Bu yüzden Türkiye'den gelen insanların tümünü ve Kıbrıslı Türklerin yoksul kesimlerini, tahsislerinin koçana çevrileceği hayali ile bu parti hep aldattı. Sayın Arıklı gibi düşünenlerde güya milliyetçi söylemlerle buna destek oldu. Tüm seçimlerde oyları aldılar. Ancak bu işi çözmediler.
Bu iş, Sayın Arıklı'nın Rum’a peşkeş çekecekler dedikleri, DP- CTP koalisyonu döneminde çözüldü. Şimdi yine gerçekçi olmayan demagoji ile konuyu Türkiyeli- Kıbrıslı hikayesi ile ele almaya çalışıyor. 
Üstelik bunu yaparken insanları da bir birine karşı yine yay gibi germeye kalkıyor. 
Şimdi başladı konuşmalar. “Hadi Arıklı; 2004'ten sonra yükselen emlak fiyatları nedeni ile tarlaları arsaları satanların kaçta kaçı kazandıkları parayı Kıbrıs’ta yatırıma yöneltti? Kaçta kaçı bu parayı, Kıbrıs dışına, Türkiye veya başka ülkeye yatırıma götürdü, açıkla” konuşmaları aldı başını gidiyor.
Üç beş oy uğruna bu topraklarda yaşayan insanları ortak hayalleri, ortak çıkarları olan bir halk olmaktan engelleyen bu popülist ırkçı, ayrımcı konuşmalar, işte böyle bölücü sonuçlar üretiyor. 
Taşınmaz Mal Komisyonu Kaynağı
Bu olayın diğer yanı ise şudur. Sağlıklı bir tartışma ortamını boğarak işi çıkmaza sokan kimi rantiyecilere bir soru sormak isterim. 
Ekonomik gelişme için Emirname engellenmelidir diyorsunuz. Peki, sınırsız ve kuralsız bir gelişme savunurken;  T.M. Komisyonu’nun güçlenmesi için ne fikriniz var?  Kazanacaksınız, ama malların tazminatını da mülk sahibi Rumlara, bu halk ile Türkiye mi ödeyecek?  Hadi bakalım, KTTO buna ne diyecek? Müteahhitler, emlakçılar buna ne diyecek? 
Yap elli kat, sat!  “Yüksek yüksek tepelere” kar yerine para yağsın diyenler. TMK tazminat ödemelerine sıra gelince bunun için ne konmasını önerirsiniz ve ödersiniz bu kaynağa? 
Yoksa yapalım, satalım, parayı cebe atalım. Ama Tazminatı ise devlet, yani halk ile Türkiye ödesin mi dersiniz?
 Hadi; olayı Türkiyeli-  Kıbrıslı ayrımcılığına döndürenlerle, olayı yalnızca aşırı para kazanma olarak görenler, bu konuda konuşun bakalım da görelim…