Ekmek üzerinde başlayan tartışma, Serbest Piyasa ekonomisi diye sürekli ahkam kesenlerin, bu modeli, işine geldiği gibi, duruma göre ele aldıklarını ortaya koydu. Baksanıza, ekmeğe yapılan zammı geri alma kararı alan hükümet ve un üreticileri; fırıncılar birliğini Serbest Piyasa değerlerine uymamakla suçladı. 
Ekmeğe azami satış fiyatı koyan hükümeti de Fırıncılar Birliği; Serbest Piyasa kurallarını çiğnemekle suçladı. 
Ama aynı Fırıncılar Birliği de tüm adada ekmek fiyatlarını belirleyen bir yeni karar aldı. Fırıncılar Birliğinin bu kararını da Rekabet Kurulu; Serbest Piyasa kurallarına aykırı olarak tanımlayıp,   cezai tedbir getirecek bir davranış olduğunu, uyarıcı olarak ifade eden bir açıklama yaptı. Şimdi ne olacakmış? Hükümet, fırıncılar ve un üreticileri bir toplantı yapacaklar ve bir uzlaşı arayacaklarmış. Ama tümü de Serbest Piyasa ekonomisi diye ahkam kesmeye de devam edecekler.  İşte bu yüzden memlekette ekonomik ilişkide değerler yok olurken, hakim anlayış da vur vuranın, kır kıranın, tut tutanın oldu.  Altında kalan da dar ve orta gelir gurubundaki insanlarımız oldu. 
Bu ise, toplumda Kıbrıs sorunun çözümsüzlüğünün yol açtığı klasik belirsizliğe, iki temel belirsizlik daha ekliyor. Bunların biri siyasi ve demokratik hukuk düzeni alanında artan belirsizlik.. Çünkü bu topraklarda yaşayan insanların demokratik irade beyanı göstermelik hale döndü. “ Milli İrade” diye ahkam kesilen ifadenin  anlamı, ciddi yara aldı. Yurttaşın seçimlerde ortaya koyduğu irade ile oy  vererek seçtikleri, yönetime gelemez dendi. 
Ayni dönemde giderek artan bir başka belirsizlik de buna eklendi. Buda ekonomide oldu. TL’nin değer kaybı ile birlikte dövizin istikrarlı yükselişi, ekonomik belirsizliği artırdı.  Bu enflasyonun had safhaya yükselmesini getirdi. Hali ile Sayın Mahfi Eğilmez’in enflasyon hakkında yazdığı makalelerde işlediği;  “ Greedflasyon “, yani Açıkgöz Enflasyonu hakim anlayışa döndü. Bu ise mal ve hizmetlerin fiyatlarının, enflasyon üzerinde fiyatlandırılması anlayışıdır. 
Bu da “kardeşim üç ay, on ay sonra dövizin ne olacağını bilemiyoruz” gerekçesiyle herkesin; ürettiğinin, ithal ettiğinin veya kendi yaptığı hizmeti, kafasına göre koyduğu risk miktarına göre fiyatlandırmasıdır.  
Yurttaş, tüketici ise, yarın daha da pahalı olacak diye mal alımını, ihtiyacının  ötesinde, imkanına göre fazladan almaya yöneldi. Bunların ikisi de memlekette döviz krizinin yol açtığı enflasyonu daha da tetikliyor. Yani döviz krizinin yol açtığı ortama, bu politikasızlığın ve keşmekeşin eklendiği, kendi ürettiğimiz enflasyon da ekleniyor. 
Sonuç, Resmi düzlemde Türkiye’de enflasyon %63 iken bizde Resmi düzlemde %83 oluyor. Yani ithal ettiğimize, kendimizin ürettiğini de ekleyerek daha da içinden çıkılmaz bir hale dönüyoruz. Ama herkes, gerçek enflasyonun da bunun, kat be kat üzerinde olduğunu biliyor. Bu belirsizliği daha da artıran faktörlerden diğeri oluyor. Yani resmi ile yaşananın arasındaki  bu önemli fark, Greedflasyonu;  yani “ Açıkgöz Enflasyonunu” daha da artırıyor. 
Sözün hülasası. Enflasyona karşı mücadeleyi ve demokratik hukuk devleti değerlerini öne almayan. Ayrıca, Kıbrıs adasında Güney ve Türkiye ile  AB ve BM’yle sağlıklı ve kişilikli bir iletişimi ve ilişkiyi kuramazsanız; bu belirsizliği ve kaotik durumu aşamazsınız. Bu ekmek konusunda ilgili tarafların bir birini, Serbest Piyasa koşullarına uymamakla suçladıkları ortam, ilgili tarafların olaya temel sorundan uzak, kendi dar çıkar alanlarından baktıklarının göstergesidir. Kardeşim, tartıştığınız konu halkın kutsal ekmeğidir. 
Ah analarımız, nenelerimiz  neredesiniz? Yakasınız o fırınları da pişirdiğiniz o; 10 gün, 15 gün diri ve sağlıklı ekmeği bize sunasınız! Yeter be kardeşim, ne asgari ücretin, ne HP ödeneğinin bir anlamı kaldı. Bilesiniz ki bu yaşananlar herkesi belaya sürüklüyor. Enflasyona karşı mücadele, demokratik hukuk devleti değerleri ve dünya ile sağlıklı, kişilikli ilişki;   toplumsal ve siyasi alanın odağında yer almalıdır.