Şike skandalları patladığından beri spor karşılaması izlemiyorum. Yarısı bile yalan olsa TV başına oturup keyif yapmayı engelliyor.
Bunca yıldan sonra Türkiye-Sırbistan voleybol finali için TV karşısına oturduğumda karşılaşmayı izleyemeyeceğimi düşünecek kadar heyecanlanmıştım. Ama izlemem gerektiğini düşündüm ve sonuna kadar oturdum; töreni de izledim!
İyi ki izlemişim… Bu karşılaşmanın “milli” de olsa sadece bir voleybol maçı olmadığı daha karşılaşma devam ederken ortaya çıktı.
Türk milli takımı göğsünde ay-yıldız taşıyordu ve Türk bayrağının güzelliği formalara tam olarak yansımıştı. Ama turnuvanın en değerli sporcusu Küba doğumlu bir kadın oldu. 1999 doğumlu Melisa Vargas, şansını pek çok ülkede denedikten sonra Türkiye’de ve Türk milli takımında yıldızlaştı. Dikkat ettim, kutlamalar boyunca soğuktu. Fotoğraflara bakarsanız çoğunda ortada olmadığını göreceksiniz. Fırsat buldukça kadrajın dışına kaçtı galiba… En makul insanlar bile O’nu “gerçek bir Türk” olarak nitelemekten vazgeçmiyor ama… Zaten bir de İtalyan baş antrenör var. 
Başarı ay-yıldız altında elde edilmiş olsa bile bu kadar “milliyetçilik” biraz fazla kaçtı… Başarının sırrı Türk olmaktan ziyade, çalışmakta ve formayı hak edene vermekte aranmalı… Türk halkı henüz bunu öğrenememiş; gördük!
Böyle bir şampiyonada finale kadar gelmek bile sporcularımızın başarıları ile sevinmek için yeterliydi ama iyi ki finali de kazanıp şampiyon oldular. Ne yazık ki bu da GEREKİYORDU! Ebrar Karakurt için yazılıp söylenenler, bu genç kadınlar üzerinden dini algı yaratmaya çalışanlar olduğuna göre onlara en güzel yanıt finali de başarı ile tamamlamak olacaktı. İyi ve güzel oldu! Türkiye Kadın Voleybol Milli Takımı Avrupa şampiyonu olamaması için “salavat zinciri” oluşturmaya çalışanların dualarının boşuna olduğu kanıtlandı.
Farklı uluslardan insanların bir arada güzel işler yapabileceklerini kanıtlamaları gerekiyordu; kanıtladılar! Dini hurafelerin hiçbir işe yaramadığı da ortaya çıktı. Sonuçta Türkiye-Sırbistan karşılaşması, dini ve milli ön yargıların tam anlamı ile sorgulandığı bir karşılaşma oldu. Ne dini ön yargılar geçerli oldu; ne de Türklerin üstün ırk oldukları kanıtlayabildi. İkisinin de boş safsatalar olduğu bu karşılaşma ile ortaya çıktı.
Çalışkanlık kazandı. Dostluk ve yardımlaşma kazandı. Çağdaşlık kazandı.
Tebrik edilmesi gereken tek bir ekip var aslında: FİLENİN SULTANLARI... Onlar kazandı; onları sevenler ve takdir edenler de biraz olsun rahat nefes aldı!
Tartışmalar devam ediyor. Etsin! 
Kadın voleybolcuların sadece voleybol oynamadıkları, aslında önyargılarımızı ve bunların işe yaramadıklarını yüzümüze yüzümüze vurdukları, her gece TV ekranlarında ve sosyal medya platformlarında yapılan bu tartışmalarla yeniden ve yeniden kanıtlanıyor. Bu tartışmaları izledikçe Türkiye’ye dair umutlarımız artıyor; karşılamayı izlemeye hazırlandığım andaki gibi heyecanlanıyorum.

Filenin Sultanları, “sultan” kelimesinden fese; Türk’ten Müslümana ve devlete kadar her kavramı tartışmaya açtı. Ne kadınlarmış meğer!