Ağustos ayının sonuna yaklaşırken, okulların durumu yeniden gündeme geldi…

Öğretmen sendikaları, Eğitim Bakanlığı’nı ‘gerekli önlemleri almamakla’ suçluyor…

Şimdiden genel grev uyarısı yapıyor…

Eğitim Bakanlığı ise suçlamalara karşılık vermiyor, elindeki imkanları kullanarak yeni ders yılı için hazırlık yapıyor…

Uzun yaz tatilinin sonunda eğitimle ilgili tartışmaların daha da yoğunlaşacağını göreceğiz…

Kuzey Kıbrıs’ta ‘gelenekler’ önemlidir…

Bugüne kadar düzen nasıl gelmişse, bundan sonra da aynı şekilde devam eder…

Kuşkusuz Eğitim ve sağlık, tüm dünya ülkelerinde öne çıkan iki konudur…  

Gelişmiş ülkelerde seçime katılan partilerin propagandası daha çok iki başlık üzerinde yoğunlaşır…

Birincisi eğitim, diğeri sağlık sistemidir…

İngiltere’de İşçi Partisi uzun bir aradan sonra 1996 yılında iktidara gelirken eğitim konusunda ‘Ev Ödevleri Kulübü’nü ön plana çıkarmıştı…

Tam gün eğitimin olduğu bir ülkede ‘Ev Ödevleri Kulübü’nün ön plana çıkarılması İngiliz halkından büyük destek görmüştü…

Bunu niye yaptılar?..

Çocuklar; öğretmenin verdiği dersi anlamadıkları zaman, ödevlerini yapmakta zorlanıyorlar ve ailelere sığınıyorlar…

İşten yorgun dönen anne ve babalar ise çocuklarına yeterince yardımcı olamıyor…

Ve bu durum eğitime olan ilgiyi de başarıyı da zaman içinde azaltıyor…

İşçi Partisi’nin ortaya koyduğu bu önerinin uygulanabilmesi için elbette para gerekiyordu…

Bunun için de Sayısal Loto’nun haftada birden ikiye çıkarılması kararlaştırılmıştı…

Nitekim öyle oldu ve iktidara gelen İşçi Partisi Loto’dan elde edilen ek gelirlerin yarısını eğitime, yarısını da sağlık sistemine aktarmak suretiyle seçim öncesinde verilen sözleri yerine getirmişti…

Kuzey Kıbrıs’ta ise yıllardan beri ‘Tam Gün’ eğitime geçilmesi başarılamadı…

Seçim öncesinde verilen sözler, seçim sonrasında havada kaldı…

Bunun ana nedeni; siyasi partiler ve sendikaların ortak bir uzlaşıya varamaması, ayrıca Kıbrıs’ın kuzeyini AB mevzuatlarının dışında tutma anlayışıdır…

Hem Avrupa Birliğini istemek, hem de Avrupa kurallarının dışında bir düzen yaratmak kadar çelişkili bir durum olabilir mi?..

Burada olabiliyor…

İşte Kıbrıs Türk siyasetinin en büyük çelişkisi budur…