Kıbrıs Türk Gazeteciler Cemiyeti Başkanı Reşat Akar, 11 Temmuz Basın Günü nedeniyle yayımladığı mesajda, tüm sektörlerde olduğu gibi medyanın da ciddi sorunlar yaşadığını ve ayakta durmakta zorlandığını belirtirken, devletin ve ülkenin önde gelen kurumlarını ilgisizliğine dikkat çekti.
Ekonomik kriz, belirsizlik ve gelecek kaygısı nedeniyle mutfaktan başka bir şey düşünemez hale gelen vatandaşların gazete okuma alışkanlığını terk etmeye başladığını ve bunun da ciddi sıkıntılar yarattığını belirten Akar “Okur sayısı azalıyor, medyada kalite düşüyor, doğruluğu teyit edilmemiş internet haberleriyle toplum yanlış yönlendiriliyor. Fakat hiç kimse bu kötü gidişatı görmüyor” dedi.
Akar şunları kaydetti:
“Ulusal medyanın gelişip, güçlenmesi için devletin, kurum ve kuruluşların ciddi sorumlulukları vardır. Özellikle reklam desteği, kaliteli yayıncılığın sürdürülmesi açısından olmazsa olmazdır. Ne var ki; devletin doğru düzgün bir resmi ilan uygulaması yoktur. Önde gelen kurum ve kuruluşlar ise siyasetin etkisi altındadır. Bunlar ihtiyaca göre değil, menfaat sağlamaya yönelik bir reklam anlayışıyla ulusal medyada büyük bir haksızlık yapıyor, resmen darbe vuruyorlar.”
Gazete dağıtımında sorun var
Ekonomik kriz nedeniyle dağıtım şirketinin gerek yerel, gerekse Türkiye gazetelerini birçok bölgeye
ulaştıramadığını belirten Reşat Akar “Bir sabah uyandığımızda gazete dağıtımının tamamen durduğuna ilişkin haberle karşılaşacağız. Ancak böylesi bir durumda dahi yetkililerin tepki vermeyeceğini göreceğiz” dedi.
Akar, facebook üzerinden siyaset yürütenlerin, daha sonra sosyal medyadaki haber kirliliğinden şikayet etme haklarının olmadığını belirterek, yönetim değişikliğine uğrayan bazı medya kuruluşlarındaki vefasızlığın da üzüntü verici olduğunu ifade etti.
Akar şöyle devam etti:
“Kıbrıs’ta Latin harfleriyle yayın yapan Söz gazetesi sahibi Remzi Okan’ı, özveriyle Halkın Sesi gazetesini yayınlayan Dr.Fazıl Küçük’ü, Bozkurt Gazetesi sahibi Cemal ve Sadi Togan’ı, Kıbrıs’ın kuzeyine ilk renkli gazeteyi getiren Asil Nadir’i burada isimlerini sayamayacağımız birçok yayıncıyı ve gazeteciyi unutmak, basın tarihini inkar etmekle eş anlamlıdır. Mesleğimize katkı veren ve hayatta olmayan tüm meslektaşlarımızı rahmetle anıyor, hayatta olanlara sağlık ve mutluluk diliyoruz.”
