Suna ERDEN

Fatma Tulum, Kuzey Kıbrıs’ın ilk kadın otobüs şoförü… Dört çocuk annesi Fatma Tulum, tipik bir “Anadolu kadını”…
Aslen Karadenizli olan Tulum, 37 yılı aşkın bir süredir burada yaşıyor. Çocukken hep polis olmayı hayal eden Tulum, kendi deyimiyle yüksek tahsil görmediği için bu hayaline kavuşamadı. 
Ailesi onu ilkokulu bitirince okuldan aldı. Zaten 16 yaşında evlendirilen Tulum, kısa bir süre sonra da çoluk çocuğa karıştı. Hayatın dışında değil içinde olmak isteyen Fatma Tulum, pek kimsenin yeltenmediği otobüs şoförlüğüne başladı. Kıbrıs’ın ilk kadın otobüs şoförü olduğunu söyleyen Tulum, “Çalıştığım işyerlerindeki bazı insanların, “Kadınlar bu işi yapmamalı” tavrının dışında hep olumlu tepkilerle karşılaştım” dedi.

4 çocuk annesi
Fatma Tulum hayat hikayesini şöyle anlattı: Şu anda 48 yaşını doldurmuş durumdayım. Aslen Karadenizliyim. Trabzon ilinin Sürmene ilçesinde dünyaya geldim. Ancak 37 yılı aşkın bir süredir Kıbrıs’ta yaşıyorum. En küçüğü 11 en büyüğü 30 yaşında dört çocuk annesiyim. Çok erken yaşta evlendim. Yüksek tahsil görmeyi çok istedim ancak ailem beni okutmadı. En büyük hayalim polis olmaktı. Ancak bu hayalimi gerçekleştirecek imkân bulamadım. Her ne kadar polis olamazsam da hayatın dışında kalmamak için diğer istediğim şeyleri gerçekleştirmeye çalıştım. 
Erken yaşa evlenip çocuk sahibi olunca bir süre evde oturup çocuk baktım. İlk iki çocuğumu biraz büyütünce çalışmaya başladım. Çeşitli yerlerde temizlik işleri yaptım. Daha sonra ise otobüs şoförü ehliyeti almaya karar verdim. Bu kararı nasıl ve hangi şartlar altında verdiğimi hatırlamıyorum ama 1990’lı yılların başlarında böyle bir şeye heves ettim. 1993 yılında ehliyetimi aldım. Hatta o dönem beni sınava sokan müfettiş ülkenin ilk kadın otobüs şoförü ehliyeti alan şahıs olduğumu söyledi. Müfettiş her ne kadar kadınların otobüs şoförü olmasına sıcak bakmadığını söylese de beni yine de takdir etti.

Ehliyet aldıktan sonra çalışmaya başladı
Ehliyet aldıktan sonra ilk olarak Ortopedik Özürlüler Derneği’nde işe başladım. İki yıl boyunca büyük araç kullandım. İki yılın ardından oradaki insanların haline acıdığım ve dayanamadığım için işten ayrıldım. Daha sonra 6 yıl boyunca bir üniversitenin servis şoförlüğünü yaptım. Yıllarca çalıştım ve çalıştığım süre içerisinde hiçbir ciddi kazaya karışmadım. Altı yılın ardından iş azlığını gerekçe göstererek beni çıkardılar. Ancak söz konusu okuldaki amirimiz her zaman kadınların otobüs şoförü olmasına karşı olduğunu söylüyordu. Oradaki işimden çıkarıldıktan sonra otobüs şoförlüğüne dair bir iş bulamadım. Ben de temizlik işlerine başlamak zorunda kaldım

Kadın şoför olması takdirle karşılandı
Her zaman insanlarımız beni takdir etti. Yollarda seyir halindeyken hep olumlu bir şekilde yaklaşıldı. Birçok kişi bir kadın olarak bu işe cesaret ettiğim için beni her zaman kutladı. Eşim ve çocuklarım da her zaman beni destekledi ve yanımda oldu. Çalıştığım işyerlerindeki bazı insanların, “Kadınlar bu işi yapmamalı” tavrının dışında hep olumlu tepkilerle karşılaştım. 
Kadınlar her işi yapabilecek güçtedir. Yeter ki istesin. Şartlar ne olursa olsun her zaman hayatın içinde olmalıyız. Hayallerimizden asla vaz geçmemeliyiz.