Çiğdem AYDIN

   Melek Oylum 106 yaşında ve küçük yaşlardan beri Görneç’te yaşıyor... Birkaç yıl önce gözünde sorun başlayıncaya kadar hiç doktora gitmemiş. Ağrı kesici dahil hiç ilaç kullanmamış...

   “Sigara, içki nedir bilmem” diyor ve kendini bildi bileli sabah ve akşamları bir kaşık doğal bal yediğini söylüyor...

   “Balı bakkaldan almam... Eskiden köyde kendi kovanlarımız vardı. Şimdi tanıdıklar ilk çıkan balı peteğinden kesip bana getiriyorlar” diyen Melek nine, 3’ü kız, 3’ü erkek 6 çocuk sahibi olduğunu belirtirken, torun sayısını hatırlamıyor.

   Tam 106 yaşına bastığı halde evinde tek başına yaşayan ve kendi işini görebilen Melek Oylum’a göre, sağlıklı yaşamın sırrı doğa ile iç içe yaşamak.

“Ovadan toplanan otlarla beslenecek, et ve süt için kendi hayvanını yetiştireceksin” diyor.

   Yemek konusunda hiçbir sorun yaşamadığını, ovadan topladığı ayrelli (kuşkonmaz), gömeç, hostes ve mantarın yanı sıra bahçede yetişen otlarla beslendiğini belirten Melek Oylum, yaşantısını şöyle özetliyor:

Her işimi kendim yaparım

   “Çok şükür ben hiç hasta olmadım bugüne kadar doktora gitmedim. Birkaç sene önce aldılar beni götürdüler bir doktora gözlerim görmez oldu artık, o kadar. Şimdi az duyarım, az görürüm ama hiç bir yerim ağrımaz. Çok iyim çok şükür.

   Her işimi kendim yaparım. Bizim bakkalımız ovalardır. Kendimi bildim bileli hiç yemek ayırmam. Yemekte ıskartam yoktur. Ovadan mevsime göre toplardık otları yemek yapardık.

   Patatez , hostes, ayrelli ne bulursam atarım tencereye. Elden ayaktan düşmeden evveldi ama. Kendimi bildim bileli sabahları bir kaşık , akşamları da bir kaşık bal yerim.Balımı da bakkaldan almam peteğinden kesilir ilk bana gelir.Ben yemem başka çeşit.Sağolsunlar getirirler.

   Hayatımda içki nedir bilmedim, sigara nedir bilmem.Güllü süt içerim sütü da hayvanlardan alırım.Et yeyceksem eğer bizim hayvanlardan keserdik onu yerdim.

   Ben hiç ilaç kullanmadım hayatımda hasta da olmadım. Ama şimdi benim gelin gider bir dolu hap getirdi bana onları içirir.Söylerim içirme bana bunları nedir bunlar iyiyim ben, benim hiçbirşeyim yoktur o yine gelir bir sabah bir akşam yutturur bana bu hale çok kızarım ama napayım?”

Evini kendi yaptı

   Eşi Ahmet Oylum’u 30 yıl önce kaybettiğini belirten Melek Oylum, tek odalı kerpiç eve gelin gittiğini, ilerleyen yıllarda diğer odaları kerpiç keserek kendisinin yaptığını söylüyor ve evliliğini şöyle anlatıyor:

   “16 yaşındayken beni istedi. Ne düğün, ne dernek. Kardeşlerim nikah ettiler beni bitti. Ahmet’in anası benim halamdı ondan tanışırız. Ahmet rençberdi. Gündüz ovaya gider, akşam da eve gelirdik. İyi adamdı. Beni çalıştırmak istemezdi ama hep kendi tarlamızda, kendi hayvanlarımıza bakarak çoluk çocuk büyüttük. ‘Ben nikahlımı ırgat etmem’ derdi. Ama gençliğimde orak da biçtim, kerpiç de kestim ev yaptım , davar da bekledim, onu hiç yanlız bırakmadım.

Misafire ikram şart

   Melek Oylum’a şimdilerde aynı köyde kalan torunun eşi bakıyor. Evine gelen her misafirin tanrı misafiri kabul eder ve herkese güler yüzle ‘hoşgeldin’ der. Misafirlere ikramda bulunmanın Kıbrıs Türk kültürünün en önemli özelliği söylerken, şimdiki insanların değişmesinden yakınıyor.

    Melek Oylum düşüncelerini şöyle anlatıyor:

   “Biz eskiden evlerimizde kendimiz macun yapardık. Tel gadayıfı, çörekler, ekmekler yapardık. Çakızdezler, zeytinler, hellimler, hiç hazır almazdık. Toplardık ovadan alıç ,incir, ceviz yapardık tatlılarımızı. Gullirikya yapardım eskiden çocuklara. Pekmezli ve vitaminlidir. Misafir da geldi mi kahveyi yapardım ama erkeklere şeker koymazdım. Bize öyle öğrettiler erkeklere şeker iyi gelmez. Şekeri isterse macundan alır derdi büyüklerimiz. Şimdi koyarlar ama biz koymazdık.”

Elektrikler kesilmesin

   Melek Oylum’a son olarak “bu yaşa geldiniz, şimdi ne istersin?” diye sorduğumuzda yanıtı şöyle oldu:

   “Elektrikler devamlı kesiliyor. Çok canım sıkılıyor buna. Elektrikleri kesmesinler, karanlıkta kalıyorum sonra.”