“Biz aslında savaş için değil, barış için ve yalnız Türklere değil, Rumlara da barış getirmek için adaya gidiyoruz.” 20 Temmuz Barış Harekâtı, bu sözlerle dünyaya duyurulmuştu. Bu sözlerin sahibi ise kimliğinde kayıtlı şekliyle, Mustafa Bülent Ecevit’tir. 28 Mayıs 1925 doğumlu olan Bülent Ecevit, 81 yaşında 05 Kasım 2006’da yaşama veda etti. 

Bir rivayete göre, Türkiye’deki 1973 seçimlerinde, yaşlı bir kadının “Karaoğlan nirede ha evlatlar, Karaoğlan’ı görmek istiyom?” şeklindeki sorusundan sonra, önce Cumhuriyet Halk Partililer (CHP), sonradan da tüm Türkiye Karaoğlan ifadesini Bülent Ecevit ile özdeşleştirdi. 

Kıbrıs Türklerin gönlünde ise 20 Temmuz 1974’deki Barış Harekâtı’ndan sonra Kıbrıs Fatihi, “Mücahit Ecevit” olarak anılmıştır. Kıbrıs Türkleri, 1963-1974 yılları arasında yaşadığı, varoluş mücadelesinin sıkıntılı günlerin ardından, Bülent Ecevit posterlerini bulunduğu her yerde duvarlara astı. Kimi Kıbrıslı Türkler harekâttan sonra doğan çocuklarına Bülent veya Ecevit isimlerini verdiler.

Bülent Ecevit’in, barış için savaş yaptığı ve adaya barışı getirdiği ifade edildi hep. Fakat bir diğer yandan Kıbrıs Barış Harekâtı sonrasında almış olduğu bazı siyasi kararlardan dolayı da eleştirildi. Bu eleştirilerden iki tanesi yine Kıbrıs ile ilgilidir;

Kıbrıs çıkarmasını siyasi ranta çevirme düşüncesi ile 18 Eylül 1974 tarihinde istifa ederek ülkeyi seçime götürmesi ve tek başına iktidar olmaya çalışması bunlardan birisidir. Bir diğeri ise ABD’de okurken öğrencisi olduğu, ABD Dışişleri Bakanı Kissinger’in etkisinde kaldığı ve ABD’nin Kıbrıs’ta empoze ettiği çözümleri uygulamaya çalıştığı için eleştirildi.

Mavi gömleği ve kasketi ile özdeşleşen, gazeteci, şair, yazar ve Türkiye’nin eski başbakanlarından siyasetçi Bülent Ecevit’in hayatı, şiirin duygusallığı ile siyasetin çalkantıları arasında akıp gitti. Kıbrıs’ta federal bir yapıda ısrar eden Sn. Bülent Ecevit’i ölümünün dokuzuncu yılında, kendisine ait “Türk-Yunan Şiiri” ile rahmetle anıyorum.

Sıla derdine düşünce anlarsın

Yunanlıyla kardeş olduğunu

Bir Rum şarkısı duyunca gör

Gurbet elde İstanbul çocuğunu

Türkçenin ferah gönlünce küfretmişiz

Olmuşuz kanlı bıçaklı

Yine de bir sevgidir içimizde

Böyle barış günlerine saklı

Bir soyun kanı olmasın varsın

Damarlarımızda akan

İçimizde şu deli rüzgâr

Bir havadan

Bu yağmurla cömert

Bu güneşle sıcak

Gönlümüzden bahar dolusu kopan

İyilikler kucak kucak

Bu sudan bu tattandır ikimizde de günah

Bütün içkiler gibi zararı kadar leziz

Bir iklimin meyvesinden sızdırılmış

Bir içkidir kötülüklerimiz

Aramızda bir mavi büyü

Bir sıcak deniz

Kıyılarımızda birbirinden güzel

İki milletiz

Bizimle dirilecek bir gün

Egenin altın çağı

Yanıp yarının ateşinden

Eskinin ocağı

Önce bir kahkaha çalınır kulağına

Sonra Rum şiveli Türkçeler

O Boğaz'dan söz eder

Sen rakıyı hatırlarsın

Yunanlıyla kardeş olduğunu

Sıla derdine düşünce anlarsın.

Bülent Ecevit, 1947 Londra