Derin bir güvensizlik kuyusunun dibine doğru iniyoruz. Bu kaygıları artırıyor. Kaygı ve güvensizlik derinleştikçe öfke, kin ve nefret de büyüyor. Darbeyi umut ve sevgi alıyor.  Onların yerine kin, nefret, güvensizlik geçiyor. Akıl, sağduyu, insani, demokratik değerler erozyona uğruyor, bencillik artıyor. 
Böyle bir ortamda Ukrayna ve Rusya’nın İstanbul Anlaşmasında buluşması önemlidir. Bunun ev sahipliğini Türkiye’nin yapması ise Türkiye için diplomatik bir değer ve başarıdır. Ancak oturumun, BM Genel Sekreterinin gözetim ve başkanlığında olması göz ardı edilemez. Hani bizde, “ BM ne işe yarar” denir ya, işte BM’nin önemi böylesi sorunlarda ortaya çıkar. Çünkü BM Güvenlik Konseyinin 5 Daimi üyesi,  bir biri ile papaz oldu. Hele, son NATO Zirvesinde BM Güvenlik Konseyinin üç üyesi, diğer iki üyeden birini, yani Rusya’yı düşman, diğer üye Çin’i de ciddi tehdit olarak tanımladıktan sonra; Rusya, Ukrayna savaşı nedeniyle, BM Genel Sekreterinin yönetimindeki İstanbul Toplantısında, tahıl ithalatının önünü aşmak için dahi olsa, bu antlaşma çok önemli. 
Yani doğrudan savaşan Rusya ve Ukrayna yanı sıra, savaşın görünen, ama çatışma ortamında yer almayan tarafı olan ABD, Fransa, İngiltere gibi BMGK üç üyesi ve diğer üye Çin ile üye olmayan dünyanın diğer  gücü olan AB’yi;  bu antlaşma bağlayacak. Çünkü Rusya’ya dünya tarihinde yaşanmayan ekonomik ve siyasi ambargolar uygulandı. Şimdi Rusya’ya dönük ambargoları, en azından tahıl için esnetmeye karar verdiler. Ukrayna tahılı da serbest olacak. 
Peki bu düşman kampları antlaşmaya ne zorladı? Bugün dünyamızda ciddi bir ekonomik kriz var. 
Bunu çok çeşitli açılardan yorumlamak mümkün. Bu krizi Sayın Mahfi Eğilmez; “bu kapitalizmin sistem krizi “ diye tanımladı. Bu kriz içinde Pandemi ve İklim Krizinin de buna binmesi ile dünyada gıda fiyatlarında ciddi bir artış oldu. Enflasyon ve gıda fiyatlarındaki artışın, tüm dünyada ciddi sosyal patlamalara yol açma potansiyeli var. Nitekim, Gelişmekte olan ülkeler denen daha yoksul memleketlerde ciddi sosyal gerilimler olurken; Kanada, Yeni Zelenda gibi sosyal gösterilerin ve protestoların nadir görüldüğü yerler dahil gelişmiş pek çok ülkede de sosyal protestolar arttı. 
Yani ekonomik sistemde kardeşleşenlerin, şimdi düşman kardeşliğine dönen durumlarında onları Rusya, Ukrayna savaşı içinde, tahıl ticaretinde uzlaşmaya zorlayan husus da bu oldu. Çünkü ekonomi, Pandemi ve iklim krizi içinde artan gıda fiyatları;  sosyal patlamayı ateş topuna döndürme tehlikesi taşıyor. Bu nedenle savaşan düşmanlar,  Ukrayna ve Rusya tahılının dünya pazarı ile buluşması için antlaşmaya gitti. . Antlaşmadan sonra Rusya’nın, Ukrayna’nın Odesa limanına dönük füze saldırısını  ; “İstanbul’da anlaştık, ama kendi ülkelerinizde halka antlaşmayı,  Ukrayna tahılı gidecek diye satıyorsunuz. Rusya tahılı üzerindeki kısıtlamaların kalktığını da söylemiyorsunuz,  bakın buradayım, bir yamuk yaparsanız, şakam olmadığını hatırlatırım” mesajı olarak algıladım. 
Evet, dünyada artan gıda fiyatlarında, tahıl gibi temel gıdada bu sorunun daha da derinleşmesine yol açacak olan bu konuya, bu antlaşma ile bir nebze olsun su döküldü. Ama bu bana,  İsa Peygamberin bir sözünü hatırlattı. “İnsan yalnızca ekmekle yaşamaz”. Tahıl konusu nispeten aşıldı.  İsa Peygamberin bu sözü dünde önemli idi. Ama günümüzde bu söz; bilim, sosyal, ekonomik gelişme nedeni ile daha da önem kazandı. İnsanlar yalnız ekmek ve karın tokluğu ile yaşamaz. Sosyal adalet, hukuk, demokratik katılımcılık ve umut ister. Adalet, barış, demokrasi,  iradesine, kimliğine, inancına, rengine, görüşüne, cinsiyetine bakmadan; huzur, saygı ve eşitlik ister. Esas budur.