Bu nasıl bir Meclis?..
Maliye Bakanı, meclis kürsüsüne çıkmış, acı reçetelerin gündeme gelebileceğini söylüyor, ama salonda hiç kimse yok...
Kendi partisine mensup olanlar dahil, bir veya iki kişi dışındakilerin tümü salonu terk etmiş, başka mekanlarda, başka işler yapıyor...
Maliye Bakanı, Türkiye ile imzalanması gereken ekonomik protokolün geciktiğini ve bunun ciddi sorunlara yol açacağı uyarısında bulunuyor, kimsenin kılı oynamıyor...
Bugün ayın 11’i...
Protokolün iki hafta içinde imzalanmaması halinde, Birikim Özgür’ün Nisan başında maaş ödeyemeyeceğini herkes biliyor...
Buna karşın, heyecan duyup, harekete geçen yok...
İnanılmaz bir durum...
Yine DP milletvekili Menteş Gündüz kürsüye çıkarak, ölümlü trafik kazalarını gündeme getiriyor ve acil önlem çağrısında bulunuyor...
Salonda kimse yok...
Sadece gündem dışı konuşmaların yapıldığı Meclis salonunda iki tane milletvekili görebiliyorsunuz...
Bunların bir tanesi her zaman için Zorlu Töre’dir...
Diğerleri nerede bilinmiyor...
Halbuki Meclis, bir ülkenin aynasıdır...
Aynada kırıklar olursa yüzünüzü tam olarak göremezsiniz...
Meclis’in bugünkü görüntüsü de ne yazık ki kırık ayna gibidir...
Müzakerelerde neler oluyor?
Şimdi dış politikaya ve müzakerelere geçelim...
Rumlar, hiç ara vermeden Kıbrıs sorununu tartışmaya devam ediyor...
Özellikle EDEK lideri Sizopulos’un ‘Uzlaşıya varılan başlıkları’ kamuoyuna açıklaması sonrasında, tartışmalar daha da yoğunlaştı...
Güneyde sağcısı da, solcusu da ‘milli dava konusunda’ üzerlerine düşeni fazlasıyla yapmaya çalışıyor...
Rum Meclis Başkanı Omiru, daha çok destek alabilmek için İsrail’de yoğun temaslar yapıyor...
AKEL lideri Andros Kiprianu Washington’da Dışişleri ve Beyaz Saray yetkililerinin yanı sıra senatörlerle görüşerek Ankara’ya baskı çağrısı yapıyor...
Bizim tarafta ise, bırakın muhalefeti, iktidar partileri ‘ortak bir politika’ belirleyemiyor...
Yapılan açıklamalara bakıldığı zaman, UBP lideri Hüseyin Özgürgün ile DP lideri Serdar Denktaş’ın dahi, EDEK liderinin açıkladığı ‘uzlaşı maddelerinden’ habersiz oldukları anlaşılıyor...
Bizde, güneydeki gibi bir Ulusal Konsey yok...
Bizdeki siyasi partiler, güneydeki gibi ‘ulusal dava’ konusunda ortak plan ve program yapamıyor...
Bizdeki çoğunluk, Rum tarafının sinsi planlarını görmezden gelerek, sadece Türkiye’ye saldırıyor...
İnanılmaz bir durumla karşı karşıya bulunuyoruz...
Ne acı reçete uyarısı, ne Sizopulos depremi, bizdeki siyaseti harekete geçiremiyor, ortak çıkarlar konusunda birliktelik sağlanamıyor...
Ne büyük bir acı...
