Güney Kıbrıs, ağır ekonomik krizden kurtulmak için çeşitli formüller üretiyor...

   Bunlardan bir tanesi de ‘para karşılığında’ vatandaşlık ve AB pasaportudur...

   Geçmişte, ülkeye 300 bin Euro ve üzerinde para getirenlere ikamet izni veriliyordu...

   Bundan sonra vatandaşlık da verilecek...

   Özellikle varlıklı Ruslar ve Çinliler bu uygulamaya büyük ilgi gösteriyor...

   Sırada Mısırlılar var...

   Parası olanlar, istedikleri gibi seyahat edemiyor, özellikle AB ülkelerine giriş, çıkışlarda sıkıntı yaşıyorlar...

   Bunu aşabilmek için, Güney Kıbrıs’a yatırım yapmak onlara cazip geliyor...

İngiltere’yi örnek aldılar

   Bir zamanlar benzeri uygulamayı İngiltere yapıyordu...

   AB üyeliği öncesinde, birçok ülke vatandaşının İngiltere’ye giriş yapabilmesi çok zordu...

   İngiltere, sıkı muhaceret kuralları uygularken, diğer yandan 100 bin Sterlin ve üzerinde para transferi yapanlara oturma izni veriyordu...

   Rumların şu anda yaptığı, İngiltere’den kopya edilen bir uygulamadır...

   Peki biz ne yapıyoruz?..

   Varlıklı insanlara, dıştan gelecek sermayeye ihtiyacımız yok mu?..

   Var ise, neden gerekleri yapılmıyor?..

   Yabancı şirketlerin mülk alımlarına engel teşkil eden uygulamalar neden kaldırılmıyor?..

   Özellikle de Türkiye’den gelen şirketlerin ve şahısların mal alımları neden sınırlandırılıyor?..

   Ya da neden çok yüksek miktarlarda ‘banka garantisi’ talep ediliyor?..

Ne yaptığımızı biliyor muyuz?

   Allah aşkına kimin toprağını korumaya çalışıyoruz?..

   Ayrıca buradan satın alınan toprağın başka ülkelere taşınacağını mı sanıyoruz?..

   Neticede herşey buraya ait değil midir?..

   Karakter araştırması yapılarak, güvenilir kişi ve kuruluşları bu ülkeye çekme ihtiyacımız yok mudur?..

   Ambargolardan şikayet eden bu ülkenin, aslında kendi kendine ambargo uyguladığını ne zaman anlayacağız?..

Meclis’e görev düşüyor

   Meclis bugün ‘eşcinsellere’ özgürlük sağlayan bir yasayı onaylıyor...

   Şikayetim mi var?..

   Kesinlikle yok...

   AB yolunda ilerlerken varsın onaylasın...

   Ama, bu ülkenin siyasileri arada bir başlarını kaldırıp, ülkenin genel durumuna da bakmalı...

   Yollarımızın ne halde olduğunu, özelde çalışan insanların sorunlarını, işsiz gençlerin yaşadıklarını, barajların kuruduğunu da görsünler...

   Parasını ödedikleri halde satın aldıkları mülklerin tapusunu alamayan İngilizler için ‘çare’ üretsinler...

   Onların, KKTC aleyhinde propaganda yapmasını teşvik eden ‘vurgunculuğa’ son versinler...

   Bu ülkeye adaleti, güveni ve yatırımı getirecek yasaları da Meclis’ten geçirsinler...

   Karşımızda Güney Kıbrıs örneği vardır...

   Onların yaptıklarını biz neden yapamıyoruz diye sorsunlar...

   Evet 1929’dan kalma yasaların, çağın gereklerine göre değiştirilmesi gerekir...

   Ama, kendi kendimize ambargo koyan yasa ve tüzükleri de değiştirmeliyiz...

   Önümüzdeki takozu kaldırmak kendi elimizde...