Kısır siyasi tartışmaların batağında debelenirken, etrafımızda bizi doğrudan ilgilendiren konulara dönük zerre kadar duyarlılık göstermiyoruz.
Bakın, bu ayın ilk haftası içinde ExxonMobil'in Avrupa, Rusya, Hazar, Orta Doğu ve K. Afrika temsilcisi Sayın Don Bagley Güney Kıbrıs’ı ziyaret etti. Güneyin Enerji Bakanı Sayın Lakkotripis ve Dışişleri Bakanı Sayın Hristodulidis ile görüştü. Kıbrıs Haber Ajansının verdiği bilgiye göre; bu görüşmede, 10.parseldeki ortağı Katar Petroldür, yaptıkları teyit sondajı ile ilgili bilgi verdi. Yine aynı ajansın haberine göre; 10. parseldeki gaz, Kıbrıs’ın MEB’inde bulunan en büyük gaz rezervi imiş. 5-8 milyar metreküp. 
Ayın ilk haftasında bu yaşanırken, arkasından da çok ciddi bir başka gelişme daha gerçekleşti. Kıbrıs'ın MEB’inde yer alan Afrodit parselinde bulunan gaz için; Kıbrıs ile Nobel Enerji, Shell ve Delek Driling şirketleri arasında antlaşma yapıldı.
Düzenlenen törende Sayın Lakkotripis bu imzayı şöyle tanımladı; “Enerji programımız, hidrokarbon zincirini tamamlayan bir sonraki adıma geçti. Yani MEB sınırlandırma, izin, araştırma ve şimdi de işletme aşamasına ulaştı” dedi. Yapılan açıklamaya göre; gazın alıcısı Shell olacak. Bu anlaşma petrol fiyatlarının 50, 70 ve 80 dolar olması senaryoları gözetilerek yapılmış. Her halükarda Kıbrıs gaz gelirinin %50’sini alacak. Özetle şunu yazalım. 18 yıllık süre içinde yılda 500 milyon dolar Kıbrıs’a kalacak. Bu gazın Mısır’ın İDKU, LNG tesislerinde işlenmesi için gereken boru hattı ayrıca ele alınacak. 
Kuzeyde, günde beş vakit, hamaset dolu açıklamalarla, “hakkımızı yedirmeyiz“ diye Sarayönü’nde gürleyen demeçler verenler, bu önemli gelişmeye 5 dakikalık bir vakit dahi ayırmadılar.
 Bu yaşananlar işlerin, yalnızca güç ile şekillenmeyeceği gerçeğini bir kez daha ortaya çıkarttı. Akıl ve diplomatik yeteneğin; silah gücünden daha etkin olabileceğini, küçümsediğiniz Güney Kıbrıs’ın, hidrokarbon konusunda geliştirdiği süreç iyi şekilde yansıtıyor. Bölge ülkeleri, AB, ABD ve Rusya ile geliştirdikleri diplomatik ilişkiler. Ayrıca bizim ve Türkiye’nin diplomatik alanda yaptığı hataları değerlendirerek attıkları adımlar, silah gücüne dönük zaaflarını gideren unsur oldu. 
Zamanında Sayın Bülent Ecevit; Kıbrıs’ta iki ayrı devlet tezini ileri sürenlere, ‘bu Yunanistan’ı Doğu Akdeniz’e taşır ve Türkiye’yi bir de buradan da kuşatırlar’ demişti. Ancak Federal Kıbrıs tezine karşıtlığı meziyet sayanlar hala, bu gerçeğe ısrarla göz kapatıyorlar.
Günümüzde bu iş çok daha sıkıntılı bir hale döndü. Şimdi Türkiye; Güneyinde Suriye'de, Rusya ve ABD ile fiili sınır komşusu oldu. Türkiye’nin; AB, ABD ve NATO ile ilişkileri de iyi değil. Ama Yunanistan, ABD ile askeri ve siyasi işbirliği antlaşması imzaladı. ABD, Yunanistan’ı Balkanlar ve Doğu Akdeniz için Stratejik Ortak olarak tanımlıyor. Peki, nasıl oldu da Yunanistan, Doğu Akdeniz işlerinin içinde anılan bir ülke oldu? Küçümsenen “Kıbrıs Cumhuriyetinin”, AB üyesi de olduktan sonra bu bölgede İsrail, Mısır, Ürdün ile hidrokarbon üzerinden geliştirdiği adımlara, taraf olarak, Yunanistan’ı da dahil etti. Böylece onu, siyasi, askeri ve ekonomik ilişkiler bağlamında fiili Doğu Akdeniz ülkesi yaptı...
Burada açık gerçek şudur; Türkiye ve biz; AB süreçlerinden kopup, demokratik değerlerden uzaklaştıkça; yalnızlığa itmeye çalışanların oyununa geliyoruz. Bu nedenle, “Yurtta sulh, dünyada sulh" ilkesi ile “muasır medeniyet“ seviyesine ulaşmak için AB'nin demokratik değerler ve hukuk devleti ilkelerine onlardan daha fazla sahip çıkmamız gerekiyor. Hadi buyurun, işlerin bu hale geldiği günümüzde; “adanın toprak bütünlüğünün” Garantörü olan Türkiye’yi, bir de bu alanda çıkmaza sokacak olan, iki ayrı devlet tezini gündem yapın! Böylece Güneyin bağnazlarına, tüm hidrokarbonları kendi elinizle armağan edin. Ayrıca Suriye’de ABD ve Rusya ile zorunlu sınır komşusu olma haline birde, Yunanistan’la Doğu Akdeniz’de hem de resmi düzlemde komşu olma hali ekleyin ve kendinizi milliyetçilik konusunda, nutuk bazında iç siyaset için tatmin edin!