Geçen hafta, Ankara’da temaslar yaptıktan sonra Cenevre’de yapılacak olan 5’li toplantı hakkında konuşan Cumhurbaşkanı Tatar, “Halkın sabrı tükeniyor” diyerek beklemekten bıktığımızı vurgulamak ihtiyacı hissetmişti. 
Benim çok dikkatimi çekmişti doğrusu… Sabrımız kalmadığına göre; bir şey mi yapacağız diye düşünmeye başladığım gibi; sabrımızın yerine gelmesi için yapılması gerekenler neler olabilir diye düşünmeye de çalıştım.
Şimdi biraz daha ilerideyiz; Cenevre görüşmeleri sonuçlandı. Cumhurbaşkanı adaya dönüşünde yaptığı açıklamada görüşmelerden bir zaferle döndüğü edasında konuştu. Artık federasyon konuşulmuyor; kapsamlı çözüm müzakerelerinin başlatılması için “ortak zemin” de yokmuş zaten. Bazı iş birliği alanları saptandı ve bunlar üzerinde çalışılacak. Eğer ilerleme olursa ileride daha önemli konularda iş birliği yapmak da gündeme gelebilirmiş… 
Kapsamlı çözüm olmayacaksa bizim sabır işi ne olacak? Daha uzun süre dayanabilmek için biraz daha sabırlı olmak mı gerekecek?
Halkın önemli bir kesimi, yaşanan sorunlara çözüm bulunabilmesi için Kuzey Kıbrıs’ın uluslararası hukuk normlarına uyması gerektiğini bunun yolunun da çözüm olduğunu düşünüyor. Buna karşın çözüm istemeyenler olduğunun da farkındayım tabii ama onların önemli bir bölümü de “ne yapılması gerekirse kendimiz de yapabiliriz” düşüncesindedirler. Her şeyin yolunda olduğunu düşünen veya bugünkü düzeni onaylayan yoktur sanırım. Bugünkü düzenden beslenenler bile bunun geleceğinin olmadığını farkındadır herhalde…
Bu durumda halkın sabrının tükenmemesi için yeni şeyler yapmak gerekecek. Halkın sabrının taşması kötü sonuçlara yol açabilir. Çözüm arayışında olmayı bırakın müzakerelere başlamak için ortak bir zemin yaratılmaması için mücadele ettiğimize göre; halka yeniden umut verecek ve sabırlı davranmasına neden olacak bir şey yapmak gerekmez mi?
Cumhurbaşkanı, küçük iş birliklerinden sonra doğal gaz konusunda iş birliği yapmak da gündeme gelebilir diyor ama bizim sabrımız doğal gazdan zengin olmayı beklemeye yetecek mi? 
Bize bir “sabır kaynağı” gerekiyor. Yoksa ya birbirimizi yiyeceğiz ya da kaçıp gideceğiz!
Cumhurbaşkanı ne yapacak bilmiyorum! 
Doğal gaz konusunda iş birliği yapmak için daha çok zamana ihtiyaç olduğuna göre bize başka bir “sabır kaynağı” bulabilecek mi?
Yoksa onun görevi sadece ve sadece çözüm sürecine girmeyi engellemekle mi sınırlıdır?

Cumhurbaşkanı Tatar, geçen hafta halkın sabrının tükenmekte olduğunu söylemişti. Cenevre dönüşü, bu sabrın tükenmemesi için neler yapacağımızı söylemesini bekledik ama söylemedi