Bolluk ve zenginlik sonrasında Kıbrıslı Türklerin geldiği son nokta gerçekten çok üzücü…
   Bunu artık ne psikologlar düzeltebilir, ne de kahraman siyasi örgütler…
   Bir yerden düzeltmeye kalkıştınız mı, diğer taraflardan üzerinize öyle bir saldırı gelir ki; bunun karşısında duramazsınız…
   Ya da “benim burada ne işim vardır” diyerek geri çekilirsiniz…
   Kıbrıslı Türkler olarak geldiğimiz son nokta “gemisini kurtaran kaptan” misalidir…
   Krizden çıkış için önerilenlere baktıkça, bu ülkeye güvenen ve yatırım yapan veya yatırım yapmayı düşünen veya birikimlerini buralarda değerlendiren herkese acımak lazım…
   Avrupa’da faizler eksiye düştüğü için, hayatı boyunca biriktirdiklerini yüzde 2 faiz alacak diye adaya getirenlere daha da acımak lazım…
   Otuz, kırk yıl çalışıp da ikramiyesini ve birikimlerini, çocukları için bir köşede saklayanları unutmayalım…
  Bakın, hiç kimse kendi gelirlerinden ve menfaatlerinden fedakarlık yapmak istemediği için “ondan keselim, ötekine verelim” demeye başlamışsa bu filmin sonu hiç de iyi olmayacak…
   Kimin parasını alıp, nereye vereceksiniz?..
   İçinde bulunduğumuz sıkıntıyı bu şekilde mi çözeceğiz?..
   Yoksa yeni fikirler geliştirerek ve tasarrufa yönelerek mi çıkacağız krizden?..
   Ve bunları hangi kadrolarla yapacağız?..
   Bugün oldu hala her hareketin arkasında kurultayların, seçimlerin hesabı yapılıyor…
   Böylesi bir düşünce baskısı altında herhangi bir önlem alınamayacağı gibi, sorunların çözümünü de sağlayamayız…

Kimler sorumlu

   Kuşkusuz; bugün yaşanmakta olanların tek sorumlusu siyasiler değildir…
   Bu ülkenin varlıklı insanları da sorumludur…
   Ekonomik örgütleri ve sendikaları daha da sorumludur…
   Gidilecek köyün minarelerini gördükleri halde bugün oldu hala hiç kimse kabul edilebilir projelerden söz etmiyor…
   Hiç kimse gerçeklere dayalı öneriler sunmuyor, yardımlaşmaya yanaşmıyor…
   Hiç kimse elini cebine atmak istemiyor…
   Felaket uyarısı yapan sendikalar da ‘yüklü hesaplardan’ bir kısmını bağışlama yönünde fedakarlık adımı atmıyor…
   Toplum ‘kamu ve özel çalışanları’ olarak ikiye bölünürken, bunu ortadan kaldıracak önlemler alınmıyor…
   Alınması için de hiç kimse harekete geçmiyor…
   Sonuçta, bu ülke insanını Türkiye’den başka kurtarabilecek hiçbir güç yoktur…
   İyi haftalar…