Kıbrıs Türkü ve prangalar...

Bu satırları 3 günlük Dubai seyahatimden yazıyorum. Bu ülkedeki refahı gördüğünüz zaman kıskanmamak, imrenmemek elde değil. 2022 yılında Dubai dünyanın 3’üncü en fazla ziyaret edilen ülkesi durumuna gelmiş. Bu da bizlere turizmin gücünün neler yapabileceğinin en büyük işareti.
Burada yaşayanlar petrolün gücünün değil de iş dünyasının merkezi olduklarının en önemli kazanım olduğunu düşünüyor. 
Konu memleket sevdası olunca akan sular duruyor. Dünya Kıbrıs ekseninde dönüyor değil.
Yıllardır dedelerimizin babalarımızın ve hatta bizlerin maruz kaldığı üzerinde yaşadığımız coğrafyanın getirdiği sıkıntılar kader mi değil mi? 
Belki bizim için kaderdi ama çocuklarımız için bu alın yazısı olmamalı. Bu dediğim şey tabii ki Kıbrıs meselesi…
Kıbrıs'ın dışına çıkmak istediğinizde dünyanın bizlerin ekseni etrafında dönmediğini çok iyi anlıyorsunuz.
Yıllardır süren siyasi çekişmeler, ego savaşları ve bunun altında ciddi oranda gittikçe ekonomik gücünü kaybeden küçücük bir halk.
Binlerce, hatta yüz binlerce insan gerek iş koşulları gerek günlük yaşamını getirdiği sıkıntılar gerek ekonomik açılımlar gerekse farklı insanlarla işbirlikleri neticesinde kendilerini Kıbrıs'ın dışına bir seyahat gerçekleştirmek istediğinde gerçek dünyaya entegre olduğunu o zaman anlıyorsunuz.
Bu nasıl bir entegrasyon? Kıbrıslı Türkler atalarından onlara yadigar kalan Kıbrıs Cumhuriyeti pasaportuyla dünyaya açılmanın ve bu gerçek dünyanın farkına vararak güneyli komşuların limanlarını kullanarak dünyanın her yerine rahatça seyahat edebilir. Hem de çok uygun fiyatlarla gezmek görmek hayat yolculuğunda kendisine verilen imkanlar dahilinde bu olanaklardan faydalanabilir.
Ancak bu da artık bizler gibi aydın insanları mutlu etmiyor. 
Biraz kanınızda Türklük varsa ve bu vatanı vatan yapmak için bu uğurda savaşıyor iseniz aslında seyahat anlamında olması gerekenin kendi yaşadığınız topraklar üzerinde gerçekleşmesinin de ne derece önemli olduğunu daha fazla farkına varıyorsunuz.
Siz sanmayın Güneyli herhangi bir limanı kullanmak istediğimizde koşa koşa gidiyor veya onun getirdiği cazibe ile yurt dışına uçarken kafanızda sorular oluşmuyor değil.
Ben Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nde kendi limanlarımı kullanarak neden dünyaya açılamıyorum? Neden bir Qatar Airways Emirates gibi havayolları benim ülkeme doğrudan uçmuyor? 
Neden Anavatan Türkiye'yi ve oradaki yaşayan 85 milyon insanın üzerinde kambur oluşturduğumuz hissiyatı bir türlü beni terk etmek bilmiyor? Kimsesi sadece küçücük bir pasaportun bizleri açtığı büyük dünyanın ne demek olduğunu küçümsemesin.. 
Diyeceksiniz ki tamam madem ki bu kadar önemli Kıbrıs'ın dışına çıkmak git o zaman oralarda yaşa... Biz yaşadığımızı yaşadık zaten önemli olan bizim çocuklarımız ve hatta onlardan sonra gelecek olan nesillerin Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'ne sahip çıkması ve köklenmesi...
Yeni başımızda olan herkesin de Kıbrıs Cumhuriyeti pasaportu var. Esas mesele böylesi yaratılan ve gün geçtikçe toplumumuzda ciddi ayrışmalara sebebiyet veren ideolojik düşüncelerin artık terk edilerek toplumsal fayda çerçevesinde herkesin bir bütün olarak çalışması gerektiğini bilelim. 
Sağcısı da solcusu da milliyetçisi de liberali de öncelikle bilmemiz gerekiyor ki bu ülkenin en kıymetli vatandaşları.
Yok, ismimiz Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, yok Kıbrıs Türk Federe devleti yok Kıbrıs Türk devleti. Böylesi esasta gündem bile olmaması gereken siyasi kavgalar. Tartışmalarla günler, aylar geçiyor, yıllar bitiyor ve en sonunda ömrümüz sonlanıyor.
Gittikçe yaş aldığımız ülke topraklarımız üzerinde artık ben" ne olacak bu Kıbrıs meselesi" cümlelerini gerçekten de duymak istemiyorum. Bir an önce ne olacaksa olsun. Anavatan Türkiye'nin etkin ve fiili çıkarlarını da gözeten bir anlaşma olsun artık. En azından gelecek kuşaklarımız çoluğumuz çocuğumuz rahat etsin. Onların da gerçek anlamda refah içinde bir dünyalı gibi yaşamaya hakları var.