Kurşuni günde ağaçların aralığından deniz görünüyor.
Denizin üstünde bulutlar var. Bulutların arkasında mavilik.
Ve birdenbire pıt! Güneş ortaya çıkar.
O zaman yaprakların ucundaki parlaklığın yağmur damlaları olduğunu görürsünüz.
En güzel güneş, kış aylarında yağmurdan sonra dağılan bulutların arkasından çıkıp loşluğu kaldırandır.
Bulutlar nasıl o kadar hızla kayboldu?
Çayır çimen bu kadar yeşil miydi?
Kuşlar hep ötüyor muydu yoksa şimdi mi başladılar?
Yağmurun ağırlaştırdığı dallar patikaların üzerine sarkar. Geçerken dokundukça üstüme tombul damlalar dökülür.
Bir kuş öter. Bu bir kafes kuşudur. Aklıma henüz dün bir kez daha okuduğum Maya Angelou’nun Kafeslenmiş Kuş şiirini getirir.
Oturur sizin için çeviririm.
Özgür kuş
atlar sırtına rüzgârın
ve süzülür aşağılara
akım duruluncaya kadar
ve daldırır kanadını
portakal güneş ışınlarına
ve çekinmeden gökyüzünü kendinin ilan eder.
Ama dar kafesinde
Ağır adımlarla yürüyen kuş,
öfkesinin demir parmaklıklarından
ender görebilir dışarısını
kanatları yolunmuş
ayakları bağlı
bu nedenledir ki şarkısını söylemek için açar gırtlağını.
Kafeslenmiş kuş
titrek bir sesle
şakır şarkısını
bilinmese de özlenen şeylere dair
ve ezgisi uzak tepelerde duyulur
çünkü kafeslenmiş kuşun şarkısı
özgürlüğe dairdir.
Özgür kuş başka bir esinti hayal eder
ahlayan ağaçlar arasından yumuşak okyanus rüzgârları eser
düşünür şafak ışıltılı çimenlerde bekleyen tombul solucanları
ve gökyüzü benimdir der
Ama kafeslenmiş kuş rüyaların mezarı üstünde durur
gölgesi bir kâbus çığlığını çağırır
kanatları yolunmuş ayakları bağlıdır
bu nedenledir
gırtlağını açıp şarkıya başlaması.
Kafeslenmiş kuş
titrek bir sesle şakır şarkısını
bilinmese de özlenen şeylere dair
ve ezgisi uzak tepelerde duyulur
çünkü kafeslenmiş kuşun şarkısı
özgürlüğe dairdir*
Maya Angelou (1928-2014) siyah bir Amerikalıydı. Şiiri beyazların köleleştirdiği siyahları ve onların mutsuzluğunu anlattığı şeklinde
yorumlandı. Birisinin dediği gibi “Köleler en çok mutsuz oldukları zaman şarkı söylerler.”
Şiirin ilhamı siyahilerin bugün hâlâ Amerika’da yaşadıkları baskı ve eziyet olabilir, ama anlattığı bütün
ezilmişlerin acısıdır.
*Şiirin orijinalini buradan okuyabilirsiniz:
https://www.poetryfoundation.org/poems/48989/caged-bird
toygun candoğan 4 Yıl Önce
Szin yazılarınızı beğenerek yıllardır okuyorum.Maya Angelou'nun şiiri çok güzel.Yazınız her zamanki gibi güzel ama hüzünlü.Sizden öğreneceğimiz çok şey var,hüzün size iyi gitmiyor.
Ali özdemir 4 Yıl Önce
Ev hapsinde gibiyiz sizin yine bahçeniz var
Gurel ASIK 4 Yıl Önce
Cok guzel bir siirmis
ahmet doğan ışık 4 Yıl Önce
Harika
faruk ercan 4 Yıl Önce
Çok teşekkürler.????
Ahmet Secer 4 Yıl Önce
Nefis hocam. Teşekkürler.
M.Şakir 4 Yıl Önce
Hepimiz siyah olsaydık ne olurdu acaba ? Yoksa o zamanda koyu siyah-açık siyah kavgası mı olurdu ?
Rehend 4 Yıl Önce
Şiir biraz da ışıyan ruhun kara hayata dışarıdan sızan yağış değil mi? Sevgiler Metin Münir...