Neyi seçtiğimiz değil, neleri geride bıraktığımız.

Şüphesiz yaşamımız boyunca tercihler yapmak zorundayız. Bu tercihler bazen yaşamın ufak detayları için yapılırken bazen ise yaşamımızın temel taşlarını oturtacak kadar önemlidir. 

Aslında yaşamın her anı tercih yapmaktır. Seçtiğini yaşayıp seçmediğini geride bırakmaktır!

Sabah gözlerimizi açtığımız andan itibaren seçimler bizi beklemektedir. 

“Belki de dolaptan düşünmeden seçip aldığımız o kırmızı kazağın yaşamımızın hangi kapılarını açacağını ya da hangi maceralarına tanık olacağını bilmeden seçtiğimiz o kırmızı kazak” demişti yıllar önce çok değerli bir hocam. 

“Sliding Doors (Rastlantının Böylesi)” filmi ise bambaşka bir bakış açısı getirmişti yaşamımıza. Tam da kapıları kapanmak üzereyken trene yetişen ve sevgilisini başka bir kadınla yakalayan Helen’in hayatının nasıl şekillendiğini ya eğer 2 dakikayla treni kaçırsaydı ve tanık olmasaydı nasıl bir hayatı olacaktı karşılaştırmasıyla bizi yaşamımızla ilgili saniyelerin ve önemsiz gibi görünen detayların, ani atılan adımların ne kadar büyük anlamlar taşıdığı düşüncesiyle karşı karşıya getirmişti.

Yaşamaya başladığımızı fark ettiğimiz andan itibaren bizi bekleyen yığınla seçimler vardır. Şüphesiz önemli önemsiz diye bunları ayırmaktayız. Hatta bu önemli tercihlerle yaşamımızı belirli periyodlara bölmekteyiz. Nerde oturacağımız, kiminle evleneceğimiz, ne iş yapacağımız vb. gibi yaşamımızı kökten etkileyen tercihler. Tabi ki bu kadar seçimin yanı sıra bir de seçim şansımız olmayan konular vardır. Ama en can alıcısı ise bir seçim yaparken “geride bıraktığımız” diğer opsiyon. 

Bizler yetişkin olarak belki de bu seçimlerin öneminin farkındayız. Lakin, 18 yaşında, geleceğini temelden etkileyecek olan meslek seçimini yapan genç bunun öneminin ne kadar farkında? 

Yaşadığı sürenin dörtte üçünün o meslekle şekilleneceğinin, uyumadığı sürenin dörtte üçünün o mesleği icra ederken geçeceğinin farkında olarak mı bu seçimi yapıyor? 

Ne yazık ki birçok genç henüz daha mesleklerin tümünü bilmeden rastgele tercih yapıyor. Kimi bilinçsizce, kimi sadece gelecek kaygısı ile kimi aile baskısı ile kimisi ise sadece puan odaklı seçim yapıyor. Mesleğin ve iş hayatının önemini bilmeden ve hatta ne istediğini bilmeden ve dahası meslekleri iyice öğrenmeden bu tercihleri yapmak zorunda kalıyor. 

Okulların en önemli sorumluluklarından biri de öğrencilerine gerekli rehberlik hizmetlerini sunmaktır. Tabi bahsettiğim rehberlik hizmeti prosedür gereği sınıfta 10 dakikada uygulanan standart meslek testleri değil. Bu testlerin geçerliliği hala tartışılan bir konudur. Okullarda yapılması gereken belirli dönemlerde bilgilendirme seminerleri, interaktif workshoplar ve gerekirse birebir rehberlik hizmetleri. Ne yazık ki bizler daha eğitimde birçok sorunu çözememişken bu rehberlik hizmetlerini sunmaya yönelik adım bile atamadık. 

Bu noktada ailelerimize büyük sorumluluk düşmektedir. Çocuklarımıza bu konuda gerekli bilgi ve katkıyı sağlamalı. Önce onlara meslekleri tanıtmalı. Onlara bu konularla ilgili araştırmalar vermeli ve doğru tercih yapmaları için rehberlik etmeliyiz. Bir geleceğin ilk adımlarının atıldığı bu seçim ne TV izlerken ne de bulaşık yıkarken yapılmalı, bu seçim yapılmadan çok öncesinden zaman ayrılarak, ince ince işlenerek bilinçli bir şekilde yapılmalıdır.


Söylenmiş Söz:

İzin verin çocuğunuz yaşamını tribünlerde seyirci olarak değil, sahada oyuncu olarak geçirsin. 

Doğan Cüceloğlu